ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๑๖๗.

    #[๓๕๓] ยา เตมาติ ยา เต อิมา. ปริจาริกาติ เวยฺยาวจฺจการินิโย. ตาติ
ตา ปริจาริกาโย. กมฺพุกายูรธราติ สงฺขวลยกายูรวิภูสิตา. กญฺจนาเวฬภูสิตาติ
สุวณฺณวฏํสกสมลงฺกตเกสหตฺถา.
    #[๓๕๔] กทลิมิคสญฺฉนฺนาติ กทลิมิคจมฺมปจฺจตฺถรณตฺถตา. สชฺชาติ สชฺชิตา
สยิตุํ ยุตฺตรูปา. โคนกสนฺถตาติ ทีฆโลมเกน โกชเวน สนฺถตา.
    #[๓๕๕] ยตฺถาติ ยสฺมึ ปลฺลงฺเก. วาสูปคตาติ วาสํ อุปคตา, สยิตาติ อตฺโถ.
สมปตฺตายฑฺฒรตฺตายาติ อฑฺฒรตฺติยา อุปคตาย. ตโตติ ปลฺลงฺกโต.
    #[๓๕๖] โปกฺขรญฺญาติ โปกฺขรณิยา. หริเตติ นีเล. สทฺทเลติ ตรุณติณสญฺฉนฺเน.
สุเภติ สุทฺเธ. สุเภติ วา ตสฺสา อาลปนํ. ภทฺเท สมนฺตโต หริเต
สทฺทเล ตสฺสา โปกฺขรณิยา ตีเร ตฺวํ คนฺตฺวาน ฐาสิ ติฏฺฐสีติ โยชนา.
    #[๓๕๗] กณฺณมุณฺโฑติ ขณฺฑิตกณฺโณ ฉินฺนกณฺโณ. ขายิตา อาสีติ ขาทิตา
อโหสิ. อฏฺฐิสงฺขลิกา กตาติ อฏฺฐิสงฺขลิกมตฺตา กตา. ยถา ปุเรติ สุนเขน ขาทนโต
ปุพฺเพ วิย.
    #[๓๕๘] ตโตติ โปกฺขรณึ โอคาหนโต ปจฺฉา. องฺคปจฺจงฺคีติ
ปริปุณฺณสพฺพงฺคปจฺจงฺควตี. สุจารูติ สุฏฺฐุ มโนรมา. ปิยทสฺสนาติ ทสฺสนียา.
อายาสีติ อาคจฺฉสิ.
     เอวํ เตน รญฺญา ปุจฺฉิตา สา เปตี อาทิโต ปฏฺฐาย อตฺตโน ปวตฺตึ
ตสฺส กเถนฺตี:-
         [๓๖๐] "กิมิลายํ ๑- คหปติ          สทฺโท อาสิ อุปาสโก
               ตสฺสาหํ ภริยา อาสึ          ทุสฺสีลา อติจารินี.
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. กิมฺพิลายํ. เอวมุปริปิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=167&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=3714&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=3714&modeTY=2&pagebreak=1#p167


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]