อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๗๑.

[๔๒] ตตฺถ จาเล อุปจาเล สีสูปจาเลติ เตสํ อาลปนํ. "จาลา, อุปจาลา, สีสูปจาลา"ติ หิ อิตฺถิลิงฺควเสน ลทฺธนามา เต ตโย ทารกา ปพฺพชิตาปิ ตถา โวหรียนฺติ. "จาลี อุปจาลี สีสูปจาลีติ เตสํ นามนฺ"ติ จ วทนฺติ. ยทตฺถํ "จาเล"ติ- อาทินา อามนฺตนํ กตํ, ตํ ทสฺเสนฺโต "ปติสฺสตา นุ โข วิหรถา"ติ วตฺวา ตตฺถ การณมาห "อาคโต โว วาลํ วิย เวธี"ติ. ปติสฺสตาติ ปติสฺสติกา. โขติ ^๑- อวธารเณ. อาคโตติ อาคจฺฉิ. โวติ ตุมฺหากํ. วาลํ วิย เวธีติ วาลเวธี วิย, อยํ เหตฺถ สงฺเขปตฺโถ:- ติกฺขชวนนิพฺเพธิกปญฺญตาย วาลเวธิรูโป สตฺถุกปฺโป ตุมฺหากํ มาตุลตฺเถโร อาคโต, ตสฺมา สมณสญฺญํ ^๒- อุปฏฺฐเปตฺวา สติ- สมฺปชญฺญยุตฺตาเอว หุตฺวา วิหรถ, "ยถาธิคเต วิหาเร อปฺปมตฺตา ภวถา"ติ. ตํ สุตฺวา เต สามเณรา ธมฺมเสนาปติสฺส ปจฺจุคฺคมนาทิวตฺตํ กตฺวา อุภินฺนํ มาตุลตฺเถรานํ ปฏิสนฺถารเวลายํ นาติทูเร สมาธึ สมาปชฺชิตฺวา นิสีทึสุ. ธมฺม- เสนาปติ เรวตตฺเถเรน สทฺธึ ปฏิสนฺถารํ กตฺวา อุฏฺฐายาสนา เต สามเณเร อุปสงฺกมิ. เต ตถากาลปริจฺเฉทสฺส กตตฺตา เถเร อุปสงฺกมนฺเตเอว อุฏฺฐหิตฺวา วนฺทิตฺวา อฏฺฐํสุ. เถโร "กตรกตรวิหาเรน วิหรถา"ติ ปุจฺฉิตฺวา เตหิ "อิมาย อิมายา"ติ วุตฺเต "ทารเกปิ นาม เอวํ วิเนนฺโต มยฺหํ ภาติโก ปจฺจปาทิ วต ธมฺมสฺส อนุธมฺมนฺ"ติ เถรํ ปสํสนฺโต ปกฺกามิ. ขทิรวนิยเรวตตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ---------------- ๑๘๐. ๓. สุมงฺคลตฺเถรคาถาวณฺณนา สุมุตฺติโกติ อายสฺมโต สุมงฺคลตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? @เชิงอรรถ: ^๑ สี. นุ โขติ ^๒ สี., ม. สมณาสมณสญฺญํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๗๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=171&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=3840&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=3840&modeTY=2&pagebreak=1#p171