อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๘๘.

[๔๙] ตตฺถ จิหจิหาภินทิเตติ จิหจิหาติ อภิณฺหํ ปวตฺตสทฺทตาย "จิหจิหา"ติ ลทฺธนามานํ วฏฺฏกานํ อภินาทนิมิตฺตํ, วิรวเหตูติ อตฺโถ. สิปฺปิกาภิรุเตหิ จาติ สิปฺปิกา วุจฺจนติ เทวกา ปรนามกา เคลญฺเน ฉาตกิสทารกาการา สาขามิคา. "มหากลนฺทกา"ติ เกจิ. สิปฺปิกานํ อภิรุเตหิ มหาวิรเวหิ, เหตุมฺหิ เจตํ กรณวจนํ, ตํ เหตูติ อตฺโถ. น เม ตํ ผนฺทติ จิตฺตนฺติ มม จิตฺตํ น ผนฺทติ น จลติ. ^๑- อิทํ วุตฺตํ โหติ:- อิมสฺมึ อรญฺเ วิรวเหตุ สิปฺปิกาภิรุตเหตุ วิย ปาปิม ตว วิสฺสรกรณเหตุ มม จิตฺตํ กมฺมฏฺานโต น ปริปตตีติ. ตตฺถ การณมาห "เอกตฺตนิรตํ หิ เม"ติ. หิสทฺโท เหตุอตฺโถ, ยสฺมา มม จิตฺตํ คณสงฺคณิกํ ปหาย เอกตฺเต เอกีภาเว, พหิทฺธา วา วิกฺเขปํ ปหาย เอกตฺเต เอกคฺคตาย, เอกตฺเต เอกสภาเว วา นิพฺพาเน นิรตํ อภิรตํ, ตสฺมา กมฺมฏฺานโต น ผนฺทติ น ลวตีติ, ^๒- อิมํ กิร คาถํ วทนฺโตเอว เถโร วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ^๓- :- "สุวณฺณวณฺโณ ภควา สตรํสี ปตาปวา จงฺกมนํ สมารุโฬฺห เมตฺตจิตฺโต สิขีสโภ. ปสนฺนจิตฺโต สุมโน วนฺทิตฺวา าณมุตฺตมํ มิเนลปุปฺผํ ปคฺคยฺห พุทฺธสฺส อภิโรปยึ. เอกตึเส อิโต กปฺเป ยํ ปุปฺผมภิปูชยึ ทุคฺคตึ นาภิชานามิ พุทฺธปูชายิทํ ^๔- ผลํ. เอกูนตึสกปฺปมฺหิ สุเมฆฆนนามโก ^๕- สตฺตรตนสมฺปนฺโน จกฺกวตฺตี มหพฺพโล. กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. น จวติ ^๒ ฉ.ม. น จวตีติ ^๓ ขุ.อป. ๓๒/๕/๒๗๘ มิเนลปุปฺผิยตฺเถราปทาน @^๔ สี. ปุปฺผปูชายิทํ ^๕ สี. สุเมฆยสนามโก

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=188&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=4219&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=4219&pagebreak=1#p188