อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๖๒.

มตฺตาย อตฺตโน ธุรํ ภารํ วหเต อุพฺพหติ. เสสํ เหฏฺฐา รมณียวิหาริตฺเถรสฺส คาถาวณฺณนายํ วุตฺตนยเมว. นนฺทกตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๒๘๕. ๘. ภารตตฺเถรคาถาวณฺณนา ^๑- เอหิ นนฺทก คจฺฉามาติ อายสฺมโต ภารตตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยํ กิร อโนมทสฺสิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺโต เอกทิวสํ มนุญฺญทสฺสนํ มุทุสุขสมฺผสฺสํ อุปาหนทฺวยํ คเหตฺวา คจฺฉนฺโต สตฺถารํ จงฺกมนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส อุปาหนา อุปนาเมตฺวา "อภิรุหตุ ภควา อุปหนา, ยํ มม อสฺส ทีฆรตฺตํ หิตาย สุขายา"ติ อาห. อภิรุหิ ภควา ตสฺส อนุคณฺหนตฺถํ อุปาหนา. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท จมฺปานคเร คหปติกุเล นิพฺพตฺติ, ภารโตติสฺส นามํ อโหสิ. โส วิญฺญุตํ ปตฺโต โสณตฺเถรสฺส ปพฺพชิตภาวํ สุตฺวา "โสปิ นาม ปพฺพชี"ติ สญฺชาตสํเวโค ปพฺพชิตฺวา กตปุพฺพกิจฺโจ วิปสฺสนาย กมฺมํ กโรนฺโต น จิรสฺเสว ฉฬภิญฺโญ อโหสิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ^๒- :- "อโนมทสฺสี ภควา โลกเชฏฺโฐ นราสโภ ทิวาวิหารา นิกฺขมฺม วีถิมารุยฺหิ ^๓- จกฺขุมา. ปานธึ ^๔- สุกตํ คยฺห อทฺธานํ ปฏิปชฺชหํ ตตฺถทฺทสาสึ สมฺพุทฺธํ ปตฺติกํ จารุทสฺสนํ. สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา นีหริตฺวาน ปานธึ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ภรตตฺเถร... เอวมุปริปิ ^๒ ขุ.อป. ๓๓/๖๙/๙๕ ปานธิทายกตฺเถรราปทาน (สฺยา) @^๓ ฉ.ม. ปถมารุหิ ^๔ สี. ปนฺนธึ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=462&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=10335&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=10335&modeTY=2&pagebreak=1#p462