ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

หน้าที่ ๒๕๖.

         อปริเมยฺเย อิโต กปฺเป      ภูมิปาโล มหิทฺธิโก
         โอกฺกาโก นาม นาเมน      ราชา รฏฺเฐ ภวิสฺสติ.
         โสฬสิตฺถิสหสฺสานํ           สพฺพาสํ ปวรา จ สา ๑-
         อภิชาตา ขตฺติยานี          นว ปุตฺเต ชเนสฺสติ.
         นว ปุตฺเต ชเนตฺวาน        ขตฺติยานี มริสฺสติ
         ตรุณี จ ปิยา กญฺญา         มเหสิตฺตํ กริสฺสติ.
         โอกฺกากํ โตสยิตฺวาน        วรํ กญฺญา ลภิสฺสติ
         วรํ ลทฺธาน สา ๒- กญฺญา    ปุตฺเต ปพฺพาชยิสฺสติ.
         ปพฺพาชิตา จ เต สพฺเพ      คมิสฺสนฺติ นคุตฺตมํ
         ชาติเภทภยา สพฺเพ         ภคินีหิ วสิสฺสเร.
         เอกา จ กญฺญา พฺยาธีหิ      ภวิสฺสติ ปุรกฺขตา ๓-
         มา โน ชาติ ปภิชฺชีติ        นิขณิสฺสนฺติ ขตฺติยา.
         ขตฺติโย นีหริตฺวาน          ตาย สทฺธึ วสิสฺสติ
         ภวิสฺสติ ตทา เภโท         โอกฺกากกุลสมฺภโว.
         เตสํ ปชา ภวิสฺสนฺติ         โกลิยา นาม ชาติยา
         ตตฺถ มานุสกํ โภคํ          อนุโภสฺสตินปฺปกํ.
         ตมฺหา กายา จวิตฺวาน       เทวโลกํ คมิสฺสติ
         ตตฺราปิ ปวรํ พฺยมฺหํ         ลภิสฺสติ มโนรมํ.
         เทวโลกา จวิตฺวาน         สุกฺกมูเลน โจทิโต
         อาคนฺตฺวาน มนุสฺสตฺตํ        โสโณ นาม ภวิสฺสติ.
         อารทฺธวิริโย ปหิตตฺโต       ปทหํ สตฺถุ สาสเน
         สพฺพาสเว ปริญฺญาย         นิพฺพายิสฺสตฺยนาสโว.
         อนนฺตทสฺสี ภควา           โคตโม สกฺยปุงฺคโว
         วิเสสญฺญู มหาวีโร          อคฺคฏฺฐาเน ฐเปสฺสติ.
@เชิงอรรถ:  ปาลิ. ปวราวยา     ปาลิ. ลทฺธา จ สา   ฉ.ม. ปริกฺขตา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๕๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=256&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=5889&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=5889&modeTY=2&pagebreak=1#p256


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]