บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒) หน้าที่ ๕๓๖.
[๑๑๖๔] อญฺชนีว นวา จิตฺตา ปูติกาโย อลงฺกโต อลํ พาลสฺส โมหาย โน จ ปารคเวสิโน. [๑๑๖๕] โอทหิ มิคโว ปาสํ นาสทา วาคุรํ มิโค ภุตฺวา นิวาปํ คจฺฉาม กทฺทนฺเต มิคพนฺธเก. [๑๑๖๖] ฉินฺโน ปาโส มิควสฺส นาสทา วาคุรํ มิโค ภุตฺวา นิวาปํ คจฺฉาม โสจนฺเต มิคลุทฺทเก. [๑๑๖๗] ตทาสิ ยํ ภึสนกํ ตทาสิ โลมหํสนํ อเนกาการสมฺปนฺเน สาริปุตฺตมฺหิ นิพฺพุเต. [๑๑๖๘] อนิจฺจา วต สงฺขารา อุปฺปาทวยธมฺมิโน อุปฺปชฺชิตฺวา นิรุชฺฌนฺติ เตสํ วูปสโม สุโข. [๑๑๖๙] สุขุมํ เต ปฏิวิชฺฌนฺติ วาลคฺคํ อุสุนา ยถา เย ปญฺจกฺขนฺเธ ปสฺสนฺติ ปรโต โน จ อตฺตโต. [๑๑๗๐] เย จ ปสฺสนฺติ สงฺขาเร ปรโต โน จ อตฺตโต ปจฺจพฺยาธึสุ นิปุณํ วาลคฺคํ อุสุนา ยถา. [๑๑๗๑] สตฺติยา วิย โอมฏฺโ ฑยฺหมาโนว มตฺถเก กามราคปฺปหานาย สโต ภิกฺขุ ปริพฺพเช. [๑๑๗๒] สตฺติยา วิย โอมฏฺโ ฑยฺหมาโนว มตฺถเก ภวราคปฺปหานาย สโต ภิกฺขุ ปริพฺพเช. [๑๑๗๓] โจทิโต ภาวิตตฺเตน สรีรนฺติมธารินา มิคารมาตุ ปาสาทํ ปาทงฺคุฏฺเน กมฺปยึ. [๑๑๗๔] นยิทํ สิถิลมารพฺภ นยิทํ อปฺเปน ถามสา นิพฺพานมธิคนฺตพฺพํ สพฺพคนฺถปโมจนํ. [๑๑๗๕] อยญฺจ ทหโร ภิกฺขุ อยมุตฺตมโปริโส ธาเรติ อนฺติมํ เทหํ เชตฺวา มารํ สวาหนํ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=536&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=12396&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=12396&pagebreak=1#p536
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]