อรรถกถาเล่มที่ ๓๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
ชา.อ.๑ เอกนิปาต(๑)
หน้าที่ ๒๓๕.

องฺคาเรสุ มธุรมํสํ ปจิตฺวา ขาทิตฺวา ปานียํ ปิวิตฺวา อวเสสํ
โลหิตวินฺทูหิ ปคฺฆรนฺเตหิ กาเชนาทาย ทารเก โตเสนฺโต ฆรํ
อคมาสิ ฯ ตทา โพธิสตฺโต ตสฺมึ วนสณฺเฑ เทวตา หุตฺวา นิพฺพตฺโต
โหติ ฯ โส ตํ การณํ ทิสฺวา อิมสฺส พาลมิคสฺส มรณํ เนว มาตรํ
นิสฺสาย น ปิตรํ อถ โข กามํ นิสฺสาย กามนิมิตฺตญฺหิ สตฺตา
สุคติยํ หตฺถจฺเฉทาทึ ทุคฺคติยญฺจ ปญฺจวิธพนฺธนาทึ นานปฺปการํ
ทุกฺขํ ปาปุณนฺติ ปเรสํ มรณทุกฺขุปฺปาทนํ นาม อิมสฺมึ โลเก
ครหิตเมว ยํ ชนปทํ มาตุคาโม วิจาเรติ อนุสาสติ โส
อิตฺถีปริณายโก ชนปโทปิ ครหิโตว เย สตฺตา มาตุคามสฺส
วสํ คจฺฉนฺติ เตปิ ครหิตาเยวาติ เอกาย คาถาย ตีณิ
ครหวตฺถูนิ ทสฺเสตฺวา วนเทวตาสุ สาธุการํ ทตฺวา คนฺธปุปฺผาทีหิ
ปูชยมานาสุ มธุรสฺสเรน ตํ วนสณฺฑํ อุนฺนาเทนฺโต อิมาย คาถาย
ธมฺมํ เทเสสิ
        ธิรตฺถุ กณฺฑินํ สลฺลํ           ปุริสํ คาฬฺหเวธินํ
        ธิรตฺถุ ตํ ชนปทํ             ยตฺถิตฺถี ปริณายิกา
        เต วาปิ ธิกฺกิตา สตฺตา       เย อิตฺถีนํ วสํ คตาติ ฯ
     ตตฺถ ธิรตฺถูติ ครหนตฺเถ นิปาโต ฯ สฺวายมิธ อุตฺตาส-
อุพฺเพควเสน ครหเน ทฏฺฐพฺโพ ฯ อุตฺตสิตุพฺพิคฺโค หิ โหนฺโต
โพธิสตฺโต เอวมาห ฯ กณฺฑมสฺส อตฺถีติ กณฺฑี ฯ ตํ กณฺฑินํ ฯ
ตมฺปน กณฺฑํ อนุปฺปวิสนฏฺเฐน สลฺลนฺติ วุจฺจติ ตสฺมา กณฺฑินํ สลฺลนฺติ
เอตฺถ สลฺลกณฺฑินนฺติ อตฺโถ ฯ สลฺลํ วา อสฺส อตฺถีติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๕ หน้าที่ ๒๓๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=35&page=235&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=35&A=4878&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=35&A=4878&modeTY=2&pagebreak=1#p235