อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา
หน้าที่ ๒๙.

         อลีนจิตฺตํ นิสฺสาย       ปหฏฺฐา มหตี จมู
         โกสลํ เสนาสนฺตุฏฺฐํ     ชีวคาหํ อคาหยิ,
         เอวํ นิสฺสยสมฺปนฺโน     ภิกฺขุ อารทฺธวีริโย
         ภาวยํ กุสลํ ธมฺมํ       โยคกฺเขมสฺส ปตฺติยา
         ปาปุเณ อนุปุพฺเพน      สพฺพสํโยชนกฺขยนฺติ ฯ
     ตตฺถ อลีนจิตฺตํ นิสฺสายาติ อลีนจิตฺตํ ราชกุมารํ นิสฺสาย ฯ
ปหฏฺฐา มหตี จมูติ ปเวณิรชฺชํ โน ลทฺธนฺติ หฏฺฐตุฏฺฐา หุตฺวา
มหตี เสนา ฯ โกสลํ เสนาสนฺตุฏฺฐนฺติ โกสลราชานํ เสน รชฺเชน
อสนฺตุฏฺฐํ ปรรชฺชโลเภน อาคตํ ฯ ชีวคาหํ อคาหยีติ อมาเรตฺวา
ว สา จมู ตํ ราชานํ หตฺถินา ชีวคาหํ คณฺหาเปสิ ฯ เอวํ
นิสฺสยสมฺปนฺโนติ ยถา สา จมู เอวํ อญฺโญปิ กุลปุตฺโต
นิสฺสยสมฺปนฺโน กลฺยาณมิตฺตํ พุทฺธํ วา พุทฺธสาวกํ วา ปจฺเจกพุทฺธํ วา
นิสฺสยํ ลภิตฺวา ฯ ภิกฺขูติ ปริสุทฺธาธิวจนเมตํ ฯ อารทฺธวีริโยติ
ปคฺคหิตวิริโย จตุโทสาปคเตน วิริเยน สมนฺนาคโต ฯ ภาวยํ
กุสลํ ธมฺมนฺติ กุสลํ นิราลยํ ธมฺมํ สตฺตตึสโพธิปกฺขิยสงฺขาตธมฺมํ
ภาเวนฺโต ฯ โยคกฺเขมสฺส ปตฺติยาติ จตูหิ โยเคหิ เขมสฺส นิพฺพานสฺส
ปาปุณตฺถาย ตํ ธมฺมํ ภาเวนฺโต ฯ ปาปุเณ อนุปุพฺเพน สพฺพสํโยชนกฺขยนฺติ
เอวํ วิปสฺสนโต ปฏฺฐาย อิมํ กุสลํ ธมฺมํ ภาเวนฺโต
โส กลฺยาณมิตฺตุปนิสฺสยสมฺปนฺโน ภิกฺขุ อนุปุพฺเพน วิปสฺสนาญาณานิ
จ เหฏฺฐิมานิ มคฺคผลานิ จ ปาปุณนฺโต ปริโยสาเน ทสนฺนมฺปิ
สํโยชนานํ ขยนฺเต อุปฺปนฺนตฺตา สพฺพสํโยชนกฺขยสงฺขาตํ อรหตฺตํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=29&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=576&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=576&modeTY=2&pagebreak=1#p29