ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๕ ฉกฺก-ทสกนิปาต

หน้าที่ ๓-๔.

หน้าที่ ๓.

วสนฺโต อหํ มหาราช อิมายเอว อนุสิฏฺฐิยา ตมนุสาสามิ เอเตสุ คามาทีสุ ยตฺถกตฺถจิ เอกสฺมึปิ เอกสตฺเตปิ อนุสาสามิ ฯ มาสุ กุชฺฌ รเถสภาติ เอวเมวาหํ ตํ อนุสาสามิ รญฺญา นาม กุชฺฌิตุํ น วฏฺฏติ ฯ กึการณา ฯ ราชาโน นาม วาจาวุธา เตสํ กุทฺธานํ วจนมตฺเตเนว พหู ชีวิตกฺขยํ ปาปุณนฺตีติ ฯ เอวํปิ โพธิสตฺโต รญฺโญ อาคตาคตทิวเส อิมา คาถา อภาสิ ฯ ราชา ปสนฺนจิตฺโต มหาสตฺตสฺส สตสหสฺสุฏฺฐานกํ เอกํ คามวรํ อทาสิ ฯ โพธิสตฺโต ปฏิกฺขิปิ ฯ อิติ โส ตตฺเถว ทฺวาทส สํวจฺฉเร วสิตฺวา อติจิรํ นิวุฏฺโฐสฺมิ ชนปทจาริกํ ตาว จริตฺวา อาคมิสฺสามีติ รญฺโญ อกเถตฺวาว อุยฺยานปาลํ อามนฺเตตฺวา ตาต อุกฺกณฺฐิตรูโปสฺมิ ชนปทํ จริตฺวา อาคมิสฺสามิ ตฺวํ รญฺโญ กเถยฺยาสีติ วตฺวา ปกฺกนฺโต คงฺคาย นาวาติตฺถํ ปาปุณิ ฯ ตตฺถ อาวาริยปิตา นาม นาวิโก อโหสิ โส พาโล เนว คุณวนฺตานํ คุณํ ชานาติ น อตฺตโนว อุปายํ ชานาติ ฯ โส คงฺคาตริตุกามํ ชนํ ปฐมํ ตริตฺวา ปจฺฉา เวตนํ ยาจติ เวตนํ อเทนฺเตหิ สทฺธึ กลหํ กโรนฺโต อกฺโกสปฺปหาเรเยว พหู ลภติ ฯ อปฺปลาภํ เอวรูปํ อนฺธพาลํ ตํ สนฺธาย สตฺถา อภิสมฺพุทฺโธ หุตฺวา ตติยํ คาถมาห อาวาริยปิตา นาม อหู คงฺคาย นาวิโก ปุพฺเพ ชนํ ตารยิตฺวา ปจฺฉา ยาจติ เวตนํ เตนสฺส ภณฺฑนํ โหติ น จ โภเคหิ วฑฺฒตีติ ฯ ตตฺถ อาวาริยปิตาติ อาวาริยา นาม ตสฺส ธีตา ตสฺสา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔.

วเสน อาวาริยปิตา นาม ชาโต ฯ เตนสฺส ภณฺฑนนฺติ เตน การเณน เตน วา ปจฺฉา ยาจิยมาเนน สทฺธึ ตสฺส ภณฺฑนํ โหติ ฯ โพธิสตฺโต ตํ นาวิกํ อุปสงฺกมิตฺวา อาวุโส ปรตีรํ มํ เนหีติ อาห ฯ ตํ สุตฺวา โส อาห สมณ กึ เม เวตนํ ทสฺสสีติ ฯ อาวุโส อหํ โภควุฑฺฒึ อตฺถวุฑฺฒึ ธมฺมวุฑฺฒึ นาม กเถสฺสามีติ ฯ ตํ สุตฺวา นาวิโก ธุวํ เอส มยฺหํ กิญฺจิ ทสฺสตีติ ตํ ปรตีรํ เนตฺวา เทหิ เม นาวาย เวตนนฺติ อาห ฯ โส ตสฺส สาธุ อาวุโสติ ปฐมํ โภควุฑฺฒึ กเถนฺโต อติณฺณญฺเญว ยาจสฺสุ อปารํ ตาต นาวิก อญฺโญ หิ ติณฺณสฺส มโน อญฺโญ โหติ ติเรสิโนติ คาถมาห ฯ ตตฺถ อปารนฺติ ตาต นาวิก ปรตีรํ อติณฺณเมว ชนํ โอริมตีเร ฐิตญฺเญว เวตนํ ยาจสฺสุ ตโต ลทฺธญฺจ คเหตฺวา คุตฺตฏฺฐาเน ฐเปตฺวา ปจฺฉาปิ มนุสฺเส ปรตีรํ นิยฺยาสิ เอวํ เต โภควุฑฺฒิ ภวิสฺสตีติ ฯ อญฺโญ หิ ติณฺณสฺส มโนติ ตาต นาวิก ปรตีรํ คตสฺส หิ อญฺโญ มโน ภวติ อทตฺวาว คนฺตุกาโม โหติ โย ปรตีเรสี นาม ตีรํ เอสติ ปรตีรํ คนฺตุกาโม โหติ โส อติเรกตรมฺปิ ทตฺวา คนฺตุกาโม โหติ อิติ ตีเรสิโน จ อญฺโญ มโน โหติ ตสฺมา ตฺวํ อติณฺณเมว ยาเจยฺยาสีติ อยํ ตาว เต โภคานํ วุฑฺฒิ นามาติ ฯ ตํ สุตฺวา นาวิโก จินฺเตสิ อยํ ตาว เม โอวาโท ภวิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๓-๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=39&page=3&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=39&A=41&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=39&A=41&modeTY=2&pagebreak=1#p3


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓-๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]