อรรถกถาเล่มที่ ๔ หน้าที่ ๒๙๗.

กตมสฺมินฺติ? ^๑- ยทิทํ อธิสีลนฺติ ยํ เอตํ อุตฺตมํ สีลนฺติ อตฺโถ. อิติ อิมํ ปฐมํ สีหนาทํ นทติ. ตโปชิคุจฺฉวาทาติ เย ตโปชิคุจฺฉํ วทนฺติ. ตตฺถ ตปตีติ ตโป, กิเลสสนฺตาปกวิริยสฺเสตํ นามํ, ตเทว เต กิเลเส ชิคุจฺฉตีติ ชิคุจฺฉา. อริยา ปรมาติ เอตฺถ นิทฺโทสตฺตา อริยา, อฏฺฐอารมฺภวตฺถุวเสนปิ อุปฺปนฺนา วิปสฺสนาวิริยสงฺขาตา ตโปชิคุจฺฉา ตโปชิคุจฺฉาว, มคฺคผลสมฺปยุตฺตา ปรมา นาม. อธิเชคุจฺฉนฺติ อิธ ชิคุจฺฉภาโว เชคุจฺฉํ, อุตฺตมํ เชคุจฺฉํ อธิเชคุจฺฉํ, ตสฺมา ยทิทํ อธิเชคุจฺฉํ, ตตฺถ อหเมว ภิยฺโยติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ. ปญฺญาธิกาเรปิ กมฺมสฺสกตาปญฺญา จ วิปสฺสนาปญฺญา จ ปญฺญา นาม, มคฺคผลสมฺปยุตฺตา ปรมา ปญฺญา นาม. อธิปฺปญฺญนฺติ เอตฺถ ลิงฺควิปลฺลาโส เวทิตพฺโพ. อยํ ปเนตฺถตฺโถ ยา อยํ อธิปญฺญา นาม, อหเมเวตฺถ ^๒- ภิยฺโยติ. วิมุตฺตาธิกาเร ตทงฺควิกฺขมฺภนวิมุตฺติโย วิมุตฺติ นาม, สมุจฺเฉทปฏิปฺปสฺสทฺธินิสฺสรณวิมุตฺติโย ปน ปรมา วิมุตฺตีติ เวทิตพฺพา. อิธาปิ จ ยทิทํ อธิวิมุตฺตีติ ยา อยํ อธิวิมุตฺติ, อหเมเวตฺถ ภิยฺโยติ อตฺโถ. [๔๐๓] สุญฺญาคาเรติ สุญฺเญ ฆเร, เอกโกว นิสีทิตฺวาติ อธิปฺปาโย. ปริสาสุ จาติ อฏฺฐสุ ปริสาสุ. วุตฺตมฺปิ เจตํ:- "จตฺตาริมานิ สาริปุตฺต ตถาคตสฺส เวสารชฺชานิ, เยหิ เวสารชฺเชหิ สมนฺนาคโต ตถาคโต อาสภํ ฐานํ ปฏิชานาติ, ปริสาสุ สีหนาทํ นทตี"ติ ^๓- สุตฺตํ วิตฺถาเรตพฺพํ. ปญฺหญฺจ นํ ปุจฺฉนฺตีติ ปณฺฑิตา เทวมนุสฺสา ปญฺหํ อภิสงฺขริตฺวา ปุจฺฉนฺติ. พฺยากโรตีติ ตํขเณเยว วิสฺสชฺเชติ. ^๔- จิตฺตํ อาราเธตีติ ปญฺหาวิชฺสชฺชเนน มหาชนสฺส จิตฺตํ ปริโตเสติเยว. โน จ โข โสตพฺพํ มญฺญนฺตีติ จิตฺตํ อาราเธตฺวา กเถนฺตสฺสปิสฺส วจนํ ปเร โสตพฺพํ น มญฺญนฺตีติ เอวญฺจ วเทยฺยุนฺติ อตฺโถ. โสตพฺพญฺจสฺส มญฺญนฺตีติ เทวาปิ มนุสฺสาปิ มหนฺเตเนว อุสฺสาเหน @เชิงอรรถ: ^๑ สี. กตรสฺมึ ^๒ ฉ.ม. อหเมว ตตฺถ เอวมุปริปิ. @^๓ ม.มู. ๑๒/๑๕๐/๑๑๐ ^๔ ก. วิสฺสชฺเชสิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๒๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=297&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=7779&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=7779&modeTY=2&pagebreak=1#p297