ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๑)

หน้าที่ ๙๑.

ฐตฺวา ชปฺปิเต อิตโร หตฺเถ ปริวตฺเตตฺวา ขิปติ. กณฺณชปฺปนนฺติ กณฺเณหิ
สทฺทํ อสฺสวนตฺถาย วิชฺชาย ชปฺปนํ. ตํ กิร ชปฺเปตฺวา วินิจฺฉยฏฺฐาเน ยํ อิจฺฉติ,
ตํ ภณติ, ปจฺจตฺถิโก น ตํ สุณาติ, ตโต ปฏิวจนํ สมฺปาเทตุํ น สกฺโกติ.
อาทาสปญฺหนฺติ อาทาเส เทวตํ โอตาเรตฺวา ปญฺหาปุจฺฉนํ. ๑- กุมารีปญฺหนฺติ
กุมาริกาย สรีเร เทวตํ โอตาเรตฺวา ปญฺหาปุจฺฉนํ. เทวปญฺหนฺติ ทาสิยา ๒- สรีเร
เทวตํ โอตาเรตฺวา ปญฺหาปุจฺฉนํ. อาทิจฺจุปฏฺฐานนฺติ ชีวิกตฺถาย อาทิจฺจปาริจริยา.
มหตุปฏฺฐานนฺติ ตเถว มหาพฺรหฺมปาริจริยา. อพฺภุชฺชลนนฺติ มนฺเตน มุขโต
อคฺคิชาลานีหรณํ. สิริวฺหายนนฺติ "เอหิ สิริ, มยฺหํ สิเร ๓- ปติฏฺฐาหี"ติ เอวํ
สิเรน สิริยา อวฺหายนํ.
      [๒๗]  สนฺติกมฺมนฺติ เทวฏฺฐานํ คนฺตฺวา "สเจ เม อิทํ นาม
สมิชฺฌิสฺสติ, ตุมฺหากํ อิมินา จ อิมินา จ อุปหารํ กริสฺสามี"ติ สมิทฺธกาเล
กตฺตพฺพํ สนฺติปฏิสฺสวกมฺมํ. ตสฺมึ ปน สมิทฺเธ ตสฺส กรณํ ปณิธิกมฺมํ นาม.
ภูริกมฺมนฺติ ภูมิฆเร วสิตฺวา คหิตมนฺตสฺส ปโยคกรณํ. วสฺสกมฺมํ โวสฺสกมฺมนฺติ
เอตฺถ วสฺโสติ ปุริโส, โวสฺโสติ ปณฺฑโก. อิติ โวสฺสสฺส วสฺสกรณํ วสฺสกมฺมํ,
วสฺสสฺส โวสฺสกรณํ โวสฺสกมฺมํ, ตํ ปน กโรนฺโต อจฺฉินฺทกภาวมตฺตํ ปาเปติ,
น ลิงฺคํ อนฺตรธาเปตุํ  สกฺโกติ. วตฺถุกมฺมนฺติ อกตวตฺถุมฺหิ เคหปฏิฏฺฐาปนํ.
วตฺถุปริกรณนฺติ "อิทญฺจิทญฺจ อาหรถา"ติ วตฺวา วตฺถุพลิกมฺมกรณํ. ๔- อาจมนนฺติ
อุทเกน มุขสุทฺธิกรณํ. ๕- นฺหาปนนฺติ อญฺเญสํ นฺหาปนํ. ชุหนนฺติ เตสํ
อตฺถาย อคฺคิชุหนํ. วมนนฺติ โยคํ ทตฺวา วมนกรณํ. วิเรจเนปิ เอเสว นโย.
อุทฺธวิเรจนนฺติ อุทฺธํ โทสานํ นีหรณํ. อโธวิเรจนนฺติ อโธ โทสานํ นีหรณํ.
สีสวิเรจนนฺติ สิโรวิเรจนํ. กณฺณเตลนฺติ กณฺณานํ พนฺธนตฺถํ วา วณหรณตฺถํ
วา เภสชฺชเตลปจนํ. เนตฺตตปฺปนนฺติ อกฺขิตปฺปนเตลํ. นตฺถุกมฺมนฺติ เตเลน
โยเชตฺวา นตฺถุกรณํ. อญฺชนนฺติ เทฺว วา ตีณิ วา ปฏลานิ นีหรณสมตฺถํ ขารญฺชนํ.
ปจฺจญฺชนนฺติ นิพฺพาปนียํ สีตลเภสชฺชญฺชนํ. สาลากิยนฺติ สลากเวชฺชกมฺมํ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.อิ. ปญฺหปุจฺฉนํ          อิ. เทวทาสิยา    ก.สรีเร
@ อิ. ตตฺถ พลิกมฺมกรณํ         อิ. มุขสิทฺธิกรณํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๙๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=91&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=2389&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=2389&modeTY=2&pagebreak=1#p91


จบการแสดงผล หน้าที่ ๙๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]