ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๖ เอกาทสก-ปกิณฺณก

หน้าที่ ๒๘๐.

     ตตฺถ ขราชินาติ สขุเรหิ อชินจมฺเมหิ สมนฺนาคตา ฯ
ปงฺกทนฺตาติ ทนฺตกฏฺฐสฺส อขาทเนน มลคฺคหิตทนฺตา ฯ ทุมฺมกฺขรูปาติ
อนญฺชิตกฺขา อมณฺฑิตรูปา ลูขสงฺฆาฏิธรา ฯ มานุสเก จ โยเคติ
มนุสฺเสหิ กตฺตพฺพวิริเย ฯ อิทํ วิทูติ อิทํ ตปจรณญฺจ มนฺตชฺฌานญฺจ
ชานนฺตา ฯ อปายาติ กจฺจิ อาจริยา อิเมหิ จตูหิ อปาเยหิ
มุตฺตาติ ปุจฺฉติ ฯ
     ตํ สุตฺวา ปุโรหิโต อยํ ราชา อฏฺฐาเน ปสนฺโน ตุณฺหีภวิตุํ
น วฏฺฏตีติ จินฺเตตฺวา ทุติยํ คาถมาห
                ปาปานิ กมฺมานิ กเรยฺย ราช
                พหุสฺสุโต เจ น จเรยฺย ธมฺมํ
                สหสฺสเวโทปิ น ตํ ปฏิจฺจ
                ทุกฺขา ปมุญฺเจ จรณํ อปตฺวาติ ฯ
     ตตฺถ พหุสฺสุโตติ สเจ มหาราช อหํ พหุสฺสุโตมฺหีติ ปคุณเวโทปิ
ทสกุสลธมฺมํ น จเรยฺย ตีหิ ทฺวาเรหิ ปาปาเนว กเรยฺย ติฏฺฐนฺตุ
ตโย เวทา สหสฺสเวทาปิ สมานา ตํ พาหุสจฺจํ ปฏิจฺจ
อฏฺฐสมาปตฺติสงฺขาตํ จรณํ อปตฺวา อปายทุกฺขโต น มุจฺเจยฺยาติ ฯ
     ตสฺส ตํ วจนํ สุตฺวา อุทฺทาลโก จินฺเตสิ ราชา ยถา วา
ตถา วา อิสิคณสฺส ปสีทิ อยํ ปน พฺราหฺมโณ จรนฺตํ โคณํ
ทณฺเฑน ปหรติ วฑฺฒิตภตฺเต กจวรํ ขิปติ กเถสฺสามิ เตน
สทฺธินฺติ กเถนฺโต ตติยํ คาถมาห



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๐ หน้าที่ ๒๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=40&page=280&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=40&A=5697&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=40&A=5697&modeTY=2&pagebreak=1#p280


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]