บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๘ ปญฺญาส-อสีตินิปาต หน้าที่ ๒๗๒.
ทิสา ตํ ทิสาสุ ตยา อภยํ ฆุฏฺฐํ ฯ โอคฺคยฺหาติ โอคฺคาเหตฺวา อาคตานํ สนฺติกา ฯ ปหูตํ ขาทนนฺติ ปหูตญฺจ ปทุมุปฺปลสาลิอาทิกํ ขาทนํ ฯ อิทํ สุตฺวาติ เตสํ ตว โปกฺขรณึ โอคฺคาเหตฺวา อาคตานํ สนฺติกา อิทํ อภยํ สุตฺวา ฯ ตวนฺติเกติ ตว สมีเป ตยา การิตํ โปกฺขรณึ อาคตมฺหาติ อตฺโถ ฯ เต เตติ เต มยํ ตว ปาเสน พนฺธา ฯ ปุรกฺขตฺวาติ ปุรโต กตฺวา ฯ อิจฺฉาโลภนฺติ อิจฺฉาสงฺขาตํ ปาปกํ โลภํ ฯ อุโภสนฺธินฺติ อุภยํ เทวโลเก จ มนุสฺสโลเก จ ปฏิสนฺธึ อิเม ปาปธมฺเม ปุรโต กตฺวา จรนฺโต ปุคฺคโล สุคตึ ปฏิสนฺธึ อติกฺกมิตฺวา ฯ อสาตนฺติ นิรยํ อุปปชฺชติ ฯ เอวํ ปริสมชฺเฌเยว ราชานํ ลชฺชาเปสิ ฯ อถ นํ ราชา นาหํ สุมุข ตุมฺเห มาเรตฺวา มํสํ ขาทิตุกาโม คณฺหาเปสึ ปณฺฑิตภาวํ ปน โว สุตฺวา สุภาสิตํ โสตุกาโมว คณฺหาเปสินฺติ ปกาเสนฺโต อาห นาปรชฺฌาม สุมุข นปิ โลภาย มคฺคหึ สุตา จ ปณฺฑิตาตฺยตฺถ นิปุณา จตฺถจินฺตกา ฯ อปฺเปวตฺถวตึ วาจํ พฺยาหเรยฺยุํ อิธาคตา ตถายํ สมฺม เนสาโท วุตฺโต สุมุข มคฺคหีติ ฯ ตตฺถ นาปรชฺฌามาติ มาเรนฺโต อปรชฺฌติ นาม มยํ น มาเรม ฯ โลภาย มคฺคหินฺติ มํสํ ขาทิตุกาโม หุตฺวา โลภาย ตุมฺเห นาหํ อคฺคหึ ฯ ปณฺฑิตาตฺยตฺถาติ ปณฺฑิตาติ สุตา อตฺถ ฯ อตฺถจินฺตกาติ ปฏิจฺฉนฺนานํ อตฺถานํ จินฺตกา ฯ อตฺถวตินฺติ การณนิสฺสิตํ ฯ ตถาติ เตน การเณน ฯ วุตฺโตติ มยา วุตฺโต หุตฺวา ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๒๗๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=272&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=5524&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=5524&modeTY=2&pagebreak=1#p272
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๗๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]