อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๓๔๐.

คนฺธพฺพกรณวเสน ปริจรนฺติโย ฯ เนกรุกฺขวิวิธวิกติผลนฺติ เนเกหิ รุกฺเขหิ วิวิธวิกติผลํ ฯ อาราเมเนว อารามนฺติ ปุปฺผารามาทีสุ อญฺญตเรน อาราเมเนว อญฺญตรํ อารามํ เนนฺตีติ อตฺโถ ฯ อุยฺยานาทีสุปิ เอเสว นโย ฯ นาฬิเกรสญฺชาทิตวเนเนวาติ นาฬิเกรวเนเนว อญฺญํ นาฬิเกรวนํ ฯ อภิสมฺโภนฺตีติ เอวํ เนตฺวา ตตฺถ นํ ขิปฺปเมว รติตฺถาย ปาปุณนฺติ ฯ ทิวสํ ปริพฺยุฬฺโหติ สกลทิวสํ ปริพฺยุฬฺโห ฯ อปสาเทตีติ ตา กิร ตํ เอวํ ทิวสํ ปริจริตฺวา นิวาสรุกฺเข โอตาเรตฺวา รุกฺขสาขาทีสุ นิสีทิตฺวา อปฺเปว นาม มธุรวจนํ ลเภยฺยามาติ ปตฺถยนฺติโย อิมินา อุยฺโยชิตกาเล อตฺตโน วสนฏฺฐานํ คมิสฺสามาติ วสนฺติ ฯ กุณาลราชา ปน ตา อุยฺโยเชนฺโต นสฺสถาติ อาทิวจเนหิ อปสาเทสิ ฯ ตตฺถ นสฺสถาติ คจฺฉถ ฯ วินสฺสถาติ สพฺพโต ภาเคน นสฺสถ ฯ เคเห ธนธญฺญาทีนํ นาสเนน โจริโย พหุมายตาย ธุตฺติโย นฏฺฐสติตาย อสติโย อนวตฺถิตจิตฺตตาย ลหุจิตฺตาโย กตวินาสเนน มิตฺตทุพฺภิตาย จ กตสฺส อปฺปฏิการิกาโยติ ฯ เอวญฺจ ปน วตฺวา อิติ โข ภิกฺขเว อหํ ติรจฺฉานคโตปิ อิตฺถีนํ อกตญฺญุตํ พหุมายตํ อนาจารตํ ทุสฺสีลตญฺจ ชานามิ ตทาปาหํ ตาสํ วเส อวตฺติตฺวา ตา เอว อตฺตโน วเส วตฺเตมีติ อิมาย กถาย เตสํ ภิกฺขูนํ อนภิรตึ หริตฺวา สตฺถา ตุณฺหี อโหสิ ฯ ตสฺมึ ขเณ เทฺว กาฬโกกิลา สามิกํ ทณฺฑเกน อุกฺขิปิตฺวา เหฏฺฐาภาคาทีสฺ จตสฺโส จตสฺโส หุตฺวา ตํ ปเทสํ อาคมึสุ ฯ เต ภิกฺขู

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๓๔๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=340&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=6924&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=6924&modeTY=2&pagebreak=1#p340