ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๘ ปญฺญาส-อสีตินิปาต

หน้าที่ ๓๕๑.

อกาสิ ฯ สา อปรภาเค ธีตรํ วิชายิ ฯ รญฺโญ ปกติยา ธีตา
วา ปุตฺโต วา นตฺถิ ฯ โส ตุสฺสิตฺวา ภทฺเท วรํ คณฺหาหีติ อาห ฯ
สา คหิตกํ กตฺวา ฐเปสิ ฯ ตสฺสา ปน กุมาริกาย กณฺหาติ นามํ
กรึสุ ฯ อถสฺสา วยปฺปตฺตาย มาตา อมฺม ปิตรา เต วโร
ทินฺโน ตมหํ คเหตฺวา ฐเปสึ ตว รุจฺจนกํ วรํ คณฺหาหีติ ฯ
สา มยฺหํ อวิชฺชมานํ ธนํ นตฺถิ ปฏิคฺคหณตฺถาย เม สยํวรํ
กาเรหีติ ฯ สา กิเลสพหลตาย หิโรตฺตปฺปํ ภินฺทิตฺวา มาตรํ
อาห ฯ สา รญฺโญ อาโรเจสิ ฯ ราชา ยถารุจิตํ ปตึ คณฺหตูติ
วตฺวา สยํวรํ โฆสาเปสิ ฯ ราชงฺคเณ สพฺพาลงฺการปฏิมณฺฑิตา พหู
ปุริสา สนฺนิปตึสุ ฯ กณฺหา ปุปฺผสมุคฺคํ อาทาย อุตฺตรสีหปญฺชเร
ฐิตา โอโลเกนฺตี เอกํปิ น โรเจสิ ฯ ตทา ปณฺฑุราชโคตฺตโต
อชฺชุโน นกุโล ภีมเสโน ยุธิฏฺฐิโล สหเทโวติ อิเม ปญฺจ
ปณฺฑุราชปุตฺตา ตกฺกสิลายํ ทิสาปาโมกฺขสฺส อาจริยสฺส สนฺติเก สิปฺปํ
อุคฺคเหตฺวา เทสจาริตฺตํ ชานิสฺสามาติ วิจรนฺตา พาราณสึ ปตฺวา
อนฺโตนคเร โกลาหลํ สุตฺวา ปุจฺฉิตฺวา ตมตฺถํ ญตฺวา มยํปิ
คมิสฺสามาติ กาญฺจนรูปกสมานรูปา ปญฺจปิ ตตฺถ คนฺตฺวา ปฏิปาฏิยา
อฏฺฐํสุ ฯ สา กณฺหา เต ทิสฺวา ปญฺจสุปิ เตสุ ปฏิพทฺธจิตฺตา
หุตฺวา ปญฺจนฺนํปิ สีเสสุ มาลาจุมฺพฏกานิ ขิปิตฺวา อมฺม อิเม
ปญฺจ ชเน วเรมีติ อาห ฯ สา รญฺโญ อาโรเจสิ ฯ ราชา
วรสฺส ทินฺนตฺตา น ลภิสฺสสีติ อวตฺวา อนตฺตมโนว กึชาติกา
กสฺส ปุตฺตาติ ปุจฺฉิตฺวา เต ปณฺฑุราชปุตฺตา เทวาติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๓๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=351&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=7149&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=7149&modeTY=2&pagebreak=1#p351


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]