บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๘ ปญฺญาส-อสีตินิปาต หน้าที่ ๓๘๙.
ธนานํ มูลํ อตฺถิ เตสํเยว อุปกาโร ตเถว ตาปิ ฯ โย ตาติ โย ปุริโส ตา อิตฺถิโย ฯ พนฺธเยติ โส ชาเลน วาตํปิ พนฺเธยฺย ฯ เวลา ตาสํ น วิชฺชตีติ ยถา เอเตสํ นทีอาทีนํ อสุกเวลายเมว เอตฺถ คนฺตพฺพนฺติ เวลา นตฺถิ รตฺตึปิ ทิวาปิ อิจฺฉิติจฺฉิตกฺขเณ อุปคนฺตพฺพา เนว อสุเกน วาติปิ มริยาทา นตฺถิ อตฺถิเกน อุปคนฺตพฺพา เนว ตถา เอตาสํปีติ อตฺโถ ฯ ฆตาสนสมาติ ยถา อคฺคิ อินฺทเนน น ตปฺปติ เอวํ เอตาปิ กิเลสรติยา น ตปฺปนฺติ ฯ กณฺหสปฺปสิรูปมาติ โกธนตาย โฆรวิสตาย อุปนาหตาย ทุชฺชิวฺหตาย มิตฺตทุพฺภิตายาติ อิเมหิ ปญฺจหิ การเณหิ กณฺหสปฺปสิรสทิสา ฯ ตตฺถ พหลราคตาย โฆรวิสตา ปิสุณตาย ทุชฺชิวฺหตา อติจาริตาย มิตฺตทุพฺภิตา เวทิตพฺพา ฯ พหิ ติณสฺสาติ ยถา คาโว ขาทิตพฺพฏฺฐานํ ฉฑฺเฑตฺวา พหิ มนาปมนาปสฺส ติณสฺส วรํ วรํ โอมสนฺติ ขาทนฺติ เอวเมตาปิ นิทฺธนํ ปุริสํ ฉฑฺเฑตฺวา อญฺญํ สธนเมว ภชนฺตีติ อตฺโถ ฯ มุทฺธาภิสิตฺตนฺติ ราชานํ ฯ ปมุทา จ สพฺพาติ สพฺพา อิตฺถิโย ฯ เอเตติ เอเต ปญฺจ ชเน ฯ นิจฺจยโตติ นิจฺจสํยโต อุปฏฺฐิตสติ อปฺปมตฺโตว หุตฺวาติ อตฺโถ ฯ ทุพฺพิทูติ ทุชฺชาโน ฯ สจฺจภาโวติ อชฺฌาสโย ฯ จิรปริจิณฺโณปิ หิ อคฺคิ ทหติ ฯ จิรวิสฺสาสิโกปิ กุญฺชโร ฆาเฏติ ฯ จิรจิโตปิ โฆรวิโส สปฺโป ฑํสติ ฯ จิรวิสฺสาสิโกปิ ราชา อนตฺถกโร โหติ ฯ เอวํ จิรปริจิณฺณาปิ อิตฺถิโย วิปฺปการํ ทสฺเสนฺติ ฯ นาจฺจนฺตวณฺณาติ น อติวณฺณา ฯ น พหูน กนฺตาติ อฑฺฒกาสิกคณิกา วิย น พหูนํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๓๘๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=389&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=7937&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=7937&modeTY=2&pagebreak=1#p389
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]