บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๘ ปญฺญาส-อสีตินิปาต หน้าที่ ๔๖.
ภุเสหีติ เต มยา อุมฺมาทนฺตี ปทินฺนา ตาย สทฺธึ อภิรมนฺโต อตฺตโน ตณฺหาวนถํ ภุสํ กโรหิ วฑฺเฒหิ มโนรถํ ปูเรหิ ฯ สชาหีติ มโนรถํ ปน ปูเรตฺวา สเจ เต น รุจฺจติ อถ นํ สชาหิ มยฺหเมว ปฏิเทหิ ฯ กมฺม กรนฺติ สมฺม อภิปารก โย มนุสฺโส ปาปกํ กมฺมํ กโรนฺโต โส ปจฺฉา มา อิธ อญฺเญ อิทํ ปาปกมฺมํ มญฺญึสุ มา ชานนฺตูติ มญฺญติ จินฺเตติ ฯ ทุจฺจินฺติตเมตํ ตสฺส ฯ กึการณา ฯ ปสฺสนฺติ ภูตานิ กโรนฺตเมตนฺติ เย จ พุทฺธา ปจฺเจกพุทฺธา พุทฺธปุตฺตา อิทฺธิยา ยุตฺตา เต จ นํ ปสฺสนฺติเยว ฯ น เม ปิยาติ สมฺม อภิปารก อญฺโญ นุ เต โกจิ อิธ โลกสฺมึ สกลาย ปฐวิยา น เม อุมฺมาทนฺตี ปิยาติ เอวํ สทฺทเหยฺย ฯ สีโหว เสลสฺส คุหนฺติ มหาราช สเจ ตฺวํ ตํ อิธ น อาเนสิ อถ ยถา สีโห กิเลสปริฬาเห อุปฺปนฺเน สีหโปติกาย วสนฏฺฐานํ มณิคุหํ อุเปติ เอวํ ตสฺสา วสนฏฺฐานํ คจฺฉ ตตฺถ อตฺตโน ปตฺถนํ ปูเรหีติ ฯ สุขปฺผลนฺติ สมฺม อภิปารก ปณฺฑิตา อตฺตโน ทุกฺเขน ผุฏฺฐา สมานา น สุขวิปากทายกํ กมฺมํ ปริจฺจชนฺติ สมฺโมหิตา วาปิ หุตฺวา โมเหน มุฬฺหา สุเขน มตฺตา ปาปกมฺมํ นาม น สมาจรนฺติ ฯ ยถาสุขํ สีวิ กโรหิ กามนฺติ สามิ สีวิราช อตฺตโน ทาสึ ปริจาเรนฺตสฺส ครหา นาม นตฺถิ ตฺวํ ยถาสุขํ อชฺฌาสยํ กามํ กโรหิ อตฺตโน อิจฺฉํ ปูเรหีติ ฯ น เตน โส ชีวตีติ สมฺม อภิปารก โย อิสฺสโรมฺหีติ ปาปํ กโรติ กตฺวา จ กมฺมํ เทวมนุสฺสา วกฺขนฺตีติ น อุตฺตสติ น โอตฺตปฺปติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๔๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=46&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=922&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=922&modeTY=2&pagebreak=1#p46
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]