ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๓ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๙ มหานิปาต(๑)

หน้าที่ ๑๓๒.

           ปฏิวามคตํ สลฺลํ           ปสฺส ถิมฺหามิ โลหิตํ
           อาตุโร ตฺยานุปุจฺฉามิ       กึ มํ วิทฺธา นิลียสิ
           อชินมฺหิ หญฺญเต ทีปิ        นาโค ทนฺเตสุ หญฺญเต
           อถ เกน นุ วณฺเณน        วิทฺเธยฺยํ มํ อมญฺญถาติ ฯ
     ตตฺถ ภทฺทนฺเตติ สุนฺทรมุเข มหาราช อหํ เนสาทปุตฺโต
อิสิปุตฺโต อสฺมิ ภวามิ ฯ ชีวนฺตนฺติ มํ อิโต ปุพฺเพ ชีวมานํ
เอหิ สาม ยาหิ สามาติ โวหรนฺตา ปกฺโกสนฺตา ญาตโย สาโมติ
อามนฺตยึสุ ฯ สวาชฺเชวงฺคโตติ โส อหํ อชฺช เอวํ คโต มรณมุเข
สมฺปตฺโต ปวิฏฺโฐติ อตฺโถ ฯ สเยติ สยามิ ฯ สวิเสน ปุถุสลฺเลน
วนจรเกน วิทฺโธ มิโค ยถา เอวมฺปิ ตถา ตยา วิทฺโธ อสฺมิ
ภวามิ ฯ ปริปลุโตติ นิมฺมุคฺโค หุตฺวา เสมิ ฯ เอวรูปํ สยนฺตํ
ปสฺส ปสฺสสิ ฯ ปฏิวามคตนฺติ ทกฺขิณปสฺเสน ปวิสิตฺวา วามปสฺเสน
นิคฺคตนฺติ อตฺโถ ฯ ปสฺสาติ มํ โอโลกยสฺสุ ฯ ถิมฺหามีติ นิตฺถุมฺหามิ ฯ
อิติ โส สตึ ปจฺจุปฏฺฐเปตฺวา อวิกมฺปมาโนว โลหิตํ
มุเขน ฉฑฺเฑตฺวา อาห ฯ อาตุโรติ พาฬฺหคิลาโน หุตฺวา อหํ
ตํ อนุปุจฺฉามิ ฯ นิลียสีติ เอกสฺมึ วนคุมฺเพ นิสินฺโน อจฺฉสิ ฯ
วิทฺเธยฺยนฺติ วิชฺฌิตพฺพํ ฯ อมญฺญถาติ มิคสทิสํ อมญฺญิตฺถ ฯ
     ราชา ตสฺส วจนํ สุตฺวา ยถาภูตํ อนาจิกฺขิตฺวา มุสาวาทํ
กเถนฺโต อาห
           มิโค อุปฏฺฐิโต อาสิ        อาคโต อุสุปาตนํ
           ตํ ทิสฺวา อุพฺพิชฺชิ สาม      เตน โกโธ มมาวิสีติ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๑๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=43&page=132&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=43&A=2704&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=43&A=2704&modeTY=2&pagebreak=1#p132


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]