ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๓ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๙ มหานิปาต(๑)

หน้าที่ ๓๖๒.

วสนฺโตปิ มจฺโฉ ตสฺมึ วลิสสฺส วงฺกฏฺฐานํ ฉาเทตฺวา ฐิเต อามกสํขาเต
อามิเส คิทฺโธ หุตฺวา วลิสํ คิลติ อตฺตโน มรณํ น ชานาติ ฯ
ธีตรนฺติ จูฬนีพาลิสิกสฺส เกวฏฺฏพฺราหฺมณสฺส วจนพลิสํ ฉาเทตฺวา
ฐิตํ อามิสสทิสํ ตสฺส รญฺโญ ธีตรํ กามคิทฺโธ หุตฺวา มจฺโฉ
อตฺตโน มรณสํขาตํ อามิสํ วิย น ชานาสิ ฯ ปญฺจาลนฺติ
อุตฺตรปญฺจาลนครํ ฯ อตฺตนฺติ อตฺตานํ ฯ ปนฺถานุปฺปนฺนนฺติ ยถา
คามทฺวาเร มคฺคํ อนุปฺปนฺนํ มิคํ มหนฺตํ ภยเมสฺสติ ตํ หิ มิคํ มํสตฺถาย
อาวุธานิ คเหตฺวา นิกฺขมนฺเตสุ มนุสฺเสสุ เย เย ปสฺสนฺติ เต เต
มาเรนฺติ เอวํ ตุวํ อุตฺตรปญฺจาลนครํ คจฺฉนฺตมฺปิ มหนฺตํ มรณภยํ
เอสฺสติ อุปคมิสฺสตีติ ฯ เอวํ มหาสตฺโต จตูหิ คาถาหิ ราชานํ
นิคฺคณฺหิตฺวา กเถสิ ฯ
     โส ราชา เตน อติวิย นิคฺคหิโตว กุชฺฌิตฺวา อยํ มํ อตฺตโน
ทาสํ วิย มญฺญติ ราชาติ สญฺญมฺปิ น กโรติ อคฺคราเชน ธีตรํ
ทสฺสามีติ มม สนฺติเก เปสิตํ สาสนํ ญตฺวา เอกํปิ มงฺคลปฏิสํยุตฺตํ
วจนํ อกเถตฺวา มํ พาลมิโค วิย คิลิตวลิโส มจฺโฉ วิย ปนฺถานุปฺปนฺนมิโค
วิย จ มรณํ ปาปุณิสฺสตีติ วทตีติ กุชฺฌิตฺวา อนนฺตรํ คาถมาห
               มยเมว พาลามฺหเส เอลมูคา
               เย อุตฺตมตฺถานิ ตยี ลปิมฺหา
               กิเมว ตฺวํ นงฺคลโกฏิวฑฺโฒ
               อตฺถานิ ชานาสิ ยถาปิ อญฺเญติ ฯ
     ตตฺถ พาลามฺหเสติ พาลามฺหา ฯ เอลมูคาติ ลาฬมุขาว



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๓๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=43&page=362&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=43&A=7480&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=43&A=7480&modeTY=2&pagebreak=1#p362


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]