ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒)

หน้าที่ ๖๑.

         มหานุภาโว ภาตา เม      กญฺญาหิ ปริวาริโต
         โส เตน ปริจิณฺโณ ตฺวํ      สพฺพกาเมหิ ตปฺปิโต
         อทุฏฺฐสฺส ตุวํ ทุพฺภิ         ตนฺเต เวรํ อิธาคตํ
         ขิปฺปํ คีวํ ปสาเรหิ         น เต ทสฺสามิ ชีวิตํ
         ภาตุ ปริสรํ เวรํ          เฉทยิสฺสามิ เต สิรนฺติ ฯ
      ตตฺถ สายํ นิโคฺรธมุปาคมีติ วิกาเล นิโคฺรธํ อุปคโตสิ ฯ
ปิงฺคิยนฺติ ปตฺตานํ วณฺเณน ปิงฺคิยํ ฯ สณฺฐตายุตนฺติ ปาโรหปริกิณฺณํ ฯ
โกกิลาภิรุทนฺติ โกกิลาหิ อภิรุทํ ฯ ธุวํ หริตสทฺทลนฺติ
อุทกภูมิยํ ชาตตฺตา นิจฺจํ หริตสทฺทลํ ภูมิภาคํ ฯ ปาตุรหูติ ตสฺมึ
เต นิโคฺรเธ ฐิตสฺส โส มม ภาตา ปากโฏ อโหสิ ปญฺญายิ ฯ
อิทฺธิยาติ ปุญฺญเตเชน ฯ โส เตนาติ โส ตุวํ เตน อตฺตโน
ภวนํ เนตฺวา ปริจิณฺโณ ฯ ปริสรนฺติ ตยา มม ภาตุ กตํ เวรํ
ปาปกมฺมํ ปริสฺสรนฺโต อนุสฺสรนฺโต ฯ เฉทยิสฺสามีติ ฉินฺทิสฺสามิ ฯ
      อถ พฺราหฺมโณ น เม เอส ชีวิตํ ทสฺสติ ยํกิญฺจิ ปน
วตฺวา โมกฺขตฺถาย วายมิตุํ วฏฺฏตีติ จินฺเตตฺวา คาถมาห
       อชฺฌายิโก ยาจโยคี        อาหุตคฺคิ จ พฺราหฺมโณ
       เอเตหิ ตีหิ ฐาเนหิ        อวชฺโฌ ภวติ พฺราหฺมโณติ ฯ
      ตตฺถ เอเตหีติ เอเตหิ อชฺฌายิกาทีหิ ตีหิ การเณหิ พฺราหฺมโณ
อวชฺโฌ น ลพฺภา พฺราหฺมณํ วธิตุํ โย หิ พฺราหฺมณํ วเธติ โส
นิรเย นิพฺพตฺตตีติ ฯ
      ตํ สุตฺวา สุโภโค สํสยํ ปกฺขนฺโต หุตฺวา อิมํ นาคภวนํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=61&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=1260&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=1260&modeTY=2&pagebreak=1#p61


จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]