บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒) หน้าที่ ๖๑.
มหานุภาโว ภาตา เม กญฺญาหิ ปริวาริโต โส เตน ปริจิณฺโณ ตฺวํ สพฺพกาเมหิ ตปฺปิโต อทุฏฺฐสฺส ตุวํ ทุพฺภิ ตนฺเต เวรํ อิธาคตํ ขิปฺปํ คีวํ ปสาเรหิ น เต ทสฺสามิ ชีวิตํ ภาตุ ปริสรํ เวรํ เฉทยิสฺสามิ เต สิรนฺติ ฯ ตตฺถ สายํ นิโคฺรธมุปาคมีติ วิกาเล นิโคฺรธํ อุปคโตสิ ฯ ปิงฺคิยนฺติ ปตฺตานํ วณฺเณน ปิงฺคิยํ ฯ สณฺฐตายุตนฺติ ปาโรหปริกิณฺณํ ฯ โกกิลาภิรุทนฺติ โกกิลาหิ อภิรุทํ ฯ ธุวํ หริตสทฺทลนฺติ อุทกภูมิยํ ชาตตฺตา นิจฺจํ หริตสทฺทลํ ภูมิภาคํ ฯ ปาตุรหูติ ตสฺมึ เต นิโคฺรเธ ฐิตสฺส โส มม ภาตา ปากโฏ อโหสิ ปญฺญายิ ฯ อิทฺธิยาติ ปุญฺญเตเชน ฯ โส เตนาติ โส ตุวํ เตน อตฺตโน ภวนํ เนตฺวา ปริจิณฺโณ ฯ ปริสรนฺติ ตยา มม ภาตุ กตํ เวรํ ปาปกมฺมํ ปริสฺสรนฺโต อนุสฺสรนฺโต ฯ เฉทยิสฺสามีติ ฉินฺทิสฺสามิ ฯ อถ พฺราหฺมโณ น เม เอส ชีวิตํ ทสฺสติ ยํกิญฺจิ ปน วตฺวา โมกฺขตฺถาย วายมิตุํ วฏฺฏตีติ จินฺเตตฺวา คาถมาห อชฺฌายิโก ยาจโยคี อาหุตคฺคิ จ พฺราหฺมโณ เอเตหิ ตีหิ ฐาเนหิ อวชฺโฌ ภวติ พฺราหฺมโณติ ฯ ตตฺถ เอเตหีติ เอเตหิ อชฺฌายิกาทีหิ ตีหิ การเณหิ พฺราหฺมโณ อวชฺโฌ น ลพฺภา พฺราหฺมณํ วธิตุํ โย หิ พฺราหฺมณํ วเธติ โส นิรเย นิพฺพตฺตตีติ ฯ ตํ สุตฺวา สุโภโค สํสยํ ปกฺขนฺโต หุตฺวา อิมํ นาคภวนํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=61&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=1260&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=1260&modeTY=2&pagebreak=1#p61
จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]