บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒) หน้าที่ ๘๗.
สิลามยา จ น อญฺญาทิสา อิฏฺฐกานิ จลานิ น เอกฆนานิ น สิลามยานิ ฯ ปริวณฺณยนฺตาติ เอตํ ยญฺญํ วณฺเณตฺวา พฺราหฺมณา ฯ สมนฺตเวเทติ ปริปุณฺณเวเท พฺราหฺมเณ ฯ วหนฺตีติ โสเตสุปิ อาวฏฺเฏสุปิ ปติเต นทิโย วหนฺติ นิมุชฺชาเปตฺวา ชีวิตกฺขยํ ปาเปนฺติ ฯ น เตน พฺยาปนฺนรสูทกานีติ เอตฺถ เอโก นกาโร สํปุจฺฉนตฺเถ นิปาโต โหติ ฯ นนุ เตน พฺยาปนฺนรสูทกา นทิโยติ หิ ตํ ปุจฺฉนฺโต เอวมาห ฯ กสฺมาติ เกน การเณน ตาต มหาสมุทฺโทว อเปยฺโย กโต กึ มหาพฺราหฺมา ยมุ นาทีสุ นทีสุอุทกํ อเปยฺยํ กาตุํ น สกฺโกติ มหาสมุทฺเทเยว สกฺโกตีติ ฯ ทิรสญฺญุราหูติ ทิรสญฺญุ อหุ ชาโตติ อตฺโถ ฯ ปุเร ปุรตฺถาติ อิโต ปุเร สพฺพปุรตฺถา ปฐมกปฺปกาเล ฯ กา กสฺส ภริยาติ กา กสฺส ภริยา นาม ฯ ตทา หิ ปุริสิตฺถีลิงฺคเมว นตฺถิ ปจฺฉา เมถุนธมฺมวเสน มาตาปิตโร นาม ชาตา ฯ มโน มนุสฺสนฺติ ตทา หิ มโนเยว มนุสฺสํ อชเนสิ ฯ มโนมยาว สตฺตา นิพฺพตฺตึสูติ อตฺโถ ฯ เตนาปิ ธมฺเมนาติ เตนาปิ การเณน เตน สภาเวน โกจิ ชาติยา หีโน นาม นตฺถิ น หิ ตทา ขตฺติยาทิเภโท อตฺถิ ตสฺมา ยํ พฺราหฺมณา วทนฺติ พฺราหฺมณาว ชาติยา เสฏฺฐา อิตเร หีนาติ ตํ มิจฺฉา ฯ เอวํปีติ เอวํ วตฺตมาเน โลเก โปราณกวตฺตํ ชหิตฺวา ปจฺฉา อตฺตนา ปริจฺฉินฺทิตฺวา กตานํ วเสน ขตฺติยาทโย จตฺตาโร โกฏฺฐาสา ชาตา ฯ เอวํปิ โวสฺสคฺควิภงฺคมาหูติ อตฺตนา กเตหิ กมฺมโวสฺสคฺเคหิ เตสํ สตฺตานํ เอกจฺเจ ขตฺติยา ชาตา เอกจฺเจ พฺราหฺมณาทโยติ อิมํ วิภาคํ กเถนฺติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๘๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=87&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=1806&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=1806&modeTY=2&pagebreak=1#p87
จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]