ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๕ ภาษาบาลี อักษรไทย นิทฺ.อ.๑ (สทฺธมฺมปชฺ.)

หน้าที่ ๑๙๐.

เอวํอธิปฺปายา"ติ อาห. สกํ ทิฏฺฐินฺติ อตฺตโน ทสฺสนํ. สกํ ขนฺตินฺติ อตฺตโน
สหนํ. สกํ รุจินฺติ อตฺตโน รุจึ. สกํ ลทฺธินฺติ อตฺตโน ลทฺธึ. สกํ อชฺฌาสยนฺติ
อตฺตโน อชฺฌาสยํ. สกํ อธิปฺปายนฺติ อตฺตโน ภาวํ. อติกฺกมิตุนฺติ สมติกฺกมิตุํ.
อถ โข เสฺวว อยโสติ โส เอว อยโส เอกํเสน. เต ปจฺจาคโตติ เตสํ ปฏิอาคโต.
เตติ สามิอตฺเถ อุปโยควจนํ.
    อถ วาติ อตฺถนฺตรนิทสฺสนํ. ๑- สสฺสโตติ นิจฺโจ ธุโว. โลโกติ อตฺตภาโว. อิทเมว
สจฺจํ, โมฆมญฺญนฺติ อิทํ เอว ตจฺฉํ ตถํ, อญฺญํ ตุจฺฉํ. สมตฺตาติ สมฺปุณฺณา.
สมาทินฺนาติ สมฺมา อาทินฺนา. คหิตาติ อุปคนฺตฺวา คหิตา.
    ปรามฏฺฐาติ สพฺพากาเรน ปรามสิตฺวา คหิตา. อภินิวิฏฺฐาติ วิเสเสน
ลทฺธปฺปติฏฺฐา. อสสฺสโตติ วุตฺตวิปริยาเยน เวทิตพฺโพ.
    อนฺตวาติ สอนฺโต. อนนฺตวาติ วุฑฺฒิอนนฺตวา. ตํ ชีวนฺติ โส ชีโว,
ลิงฺควิปลฺลาโส กโต. ชีโวติ จ อตฺตาเยว. ตถาคโตติ สตฺโต, "อรหนฺ"ติ เอเก.
ปรมฺมรณาติ มรณโต อุทฺธํ, ปรโลเกติ อตฺโถ. น โหติ ตถาคโต ปรมฺมรณาติ
มรณโต อุทฺธํ น โหติ. โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรมฺมรณาติ มรณโต
อุทฺธํ โหติ จ น โหติ จ. เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรมฺมรณาติ
อุจฺเฉทวเสน เนว โหติ, สสฺสตวเสน ๒- น น โหติ.
    สกาย ทิฏฺฐิยาติอาทโย กรณวจนํ. อลฺลีโนติ เอกีภูโต.
    สยํ สมตฺตํ กโรตีติ อตฺตนา อูนภาวํ โมเจตฺวา สมฺมา อตฺตํ สมตฺตํ กโรติ.
ปริปุณฺณนฺติ อติเรกโทสํ โมเจตฺวา สมฺปุณฺณํ. อโนมนฺติ หีนโทสํ โมเจตฺวา อลามกํ.
อคฺคนฺติ อาทึ. เสฏฺฐนฺติ ปธานํ นิทฺโทสํ. วิเสฏฺฐนฺติ ๓- เชฏฺฐกํ. ปาโมกฺขนฺติ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม....ทสฺสนํ   สี.,ฉ.ม. ตกฺกิกวเสน   ฉ.ม. วิเสสนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๑๙๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=45&page=190&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=45&A=4417&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=45&A=4417&modeTY=2&pagebreak=1#p190


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]