ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ปฏิสํ.อ.๑ (สทฺธมฺม.๑)

หน้าที่ ๓๔๙.

อตฺโถ. สา อฏฺฐโลภสหคตจิตฺตสมฺปยุตฺตเวทนา โหติ. สเจ ฉนฺโท วูปสนฺโต
วิตกฺกสญฺญา อวูปสนฺตา. ตปฺปจฺจยาติ โส ฉนฺทสฺส วูปสโม วิตกฺกสญฺญานํ อวูปสโม
เอว ปจฺจโย ตปฺปจฺจโย, ตสฺมา ตปฺปจฺจยา. สา ปฐมชฺฌานเวทนาว. สเจ
ฉนฺทวิตกฺกา วูปสนฺตา สญฺญา อวูปสนฺตา. ตปฺปจฺยาติ โส ฉนฺทวิตกฺกานํ
วูปสโม สญฺญาย อวูปสโม เอว ปจฺจโย ตปฺปจฺจโย, ตสฺมา ตปฺปจฺจยา. สา
ทุติยชฺฌานเวทนาว. สเจ ฉนฺทวิตกฺกสญฺญา วูปสนฺตา. ตปฺปจฺจยาติ โส
ฉนฺทวิตกฺกสญฺญานํ วูปสโม เอว ปจฺจโย ตปฺปจฺจโย, ตสฺมา ตปฺปจฺจยา. สา
เนวสญฺญานาสญฺญายตนเวทนาว. เกจิ ปน "ฉนฺโท นาม อปฺปนํ ปาปุณิสฺสามีติ
ปุพฺพภาเค ธมฺมฉนฺโท, อปฺปนาปฺปตฺตสฺส โส ฉนฺโท วูปสนฺโต โหติ. ปฐมชฺฌาเน
วิตกฺโก โหติ, ทุติยชฺฌานปฺปตฺตสฺส วิตกฺโก วูปสนฺโต โหติ. สตฺตสุ สมาปตฺตีสุ
สญฺญา โหติ, เนวสญฺญานาสญฺญายตนํ สมาปนฺนสฺส จ นิโรธํ สมาปนฺนสฺส
จ สญฺญา วูปสนฺตา โหตี"ติ เอวํ วณฺณยนฺติ. อิธ ปน นิโรธสมาปตฺติ
น ยุชฺชติ. อปฺปตฺตสฺส ปตฺติยาติ อรหตฺตผลสฺส ปตฺตตฺถาย. อตฺถิ อายวนฺติ ๑- อตฺถิ
วีริยํ. อายาวนฺติปิ ๒- ปาโฐ. ตสฺมิมฺปิ ฐาเน อนุปฺปตฺเตติ ตสฺส วีริยารมฺภสฺส
วเสน ตสฺมึ อรหตฺตผลสฺส การเณ อริยมคฺเค อนุปฺปตฺเต. ตปฺปจฺจยาปิ
เวทยิตนฺติ อรหตฺตสฺส ฐานปจฺจยา เวทยิตํ. เอเตน จตุมคฺคสหชาตา นิพฺพตฺติต-
โลกุตฺตรเวทนา คหิตา. เกจิ ปน "อายวนฺติ ปฏิปตฺติ. ตสฺมิมฺปิ ฐาเน อนุปฺปตฺเตติ
ตสฺสา ภูมิยา ปตฺติยา"ติ วณฺณยนฺติ.
                  ปเทสวิหารญาณนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
@เชิงอรรถ:  สี. อาสวนฺติ ปาฬิยมฺปิ อาสวนฺเตฺวว ทิสฺสติ  สี. อาสวนฺติปิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๗ หน้าที่ ๓๔๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=47&page=349&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=47&A=7788&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=47&A=7788&modeTY=2&pagebreak=1#p349


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]