ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๘ ภาษาบาลี อักษรไทย ปฏิสํ.อ.๒ (สทฺธมฺม.๒)

หน้าที่ ๑๕๕.

วุตฺตํ. ยสฺมา ปน เตสํ อุปริมคฺคตฺถาย อินฺทฺริยภาวนา อตฺถิเยว, ตสฺมา เต
น นิปฺปริยาเยน ภาวิตินฺทฺริยา. สยมฺภูตฏฺเฐนาติ อนาจริโย หุตฺวา สยเมว
อริยาย ชาติยา ภูตฏฺเฐน ชาตฏฺเฐน ภควา. โสปิ หิ ภาวนาสิทฺธิวเสน ผลกฺขเณ
สยมฺภู นาม โหติ. เอวํ สยํภูตฏฺเฐน ๑- ภาวิตินฺทฺริโย. อปฺปเมยฺยฏฺเฐนาติ
อนนฺตคุณโยคโต ปมาเณตุํ อสกฺกุเณยฺยฏฺเฐน. ภควา ผลกฺขเณ ภาวนาสิทฺธิโต
อปฺปเมยฺโยติ. ตสฺมาเยว ภาวิตินฺทฺริโย.
                    ปฐมสุตฺตนฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       -------------------
                      ๒. ทุติยสุตฺตนฺตนิทฺเทสวณฺณนา
     [๑๘๗] ปุน อญฺญํ สุตฺตนฺตํ นิกฺขิปิตฺวา อินฺทฺริยวิธานํ นิทฺทิสิตุกาโม
ปญฺจิมานิ ภิกฺขเวติอาทิกํ สุตฺตนฺตํ ทสฺเสติ. ตตฺถ เย หิ เกจีติ
อนวเสสปริยาทานํ, หิกาโร ปทปูรณมตฺเต นิปาโต. สมณา วา พฺราหฺมณา วาติ
โลกโวหารวเสน วุตฺตํ. สมุทยนฺติ ปจฺจยํ. อตฺถงฺคมนฺติ อุปฺปนฺนานํ อภาวคมนํ,
อนุปฺปนฺนานํ อนุปฺปาทํ วา. อสฺสาทนฺติ อานิสํสํ. อาทีนวนฺติ โทสํ. นิสฺสรณนฺติ
นิคฺคมนํ. ยถาภูตนฺติ ยถาสภาวํ. สมเณสูติ สมิตปาเปสุ. สมณสมฺมตาติ น มยา สมณาติ
สมฺมตา. "สมฺมตา"ติ วตฺตมานกาลวเสน วุจฺจมาเน สทฺทลกฺขณวเสน "เม"ติ เอตฺถ
สามิวจนเมว โหติ. พฺราหฺมเณสูติ พาหิตปาเปสุ. สามญฺญตฺถนฺติ ๒- สมณภาวสฺส
อตฺถํ. พฺรหฺมญฺญตฺถนฺติ พฺราหฺมณภาวสฺส อตฺถํ. ทฺวเยนาปิ อรหตฺตผลเมว วุตฺตํ.
อถ วา สามญฺญตฺถนฺติ เหฏฺฐา ตีณิ ผลานิ. พฺรหฺมญฺญตฺถนฺติ อรหตฺตผลํ.
สามญฺญพฺรหฺมญฺญนฺติ หิ อริยมคฺโคเยว. ทิฏฺเฐว ธมฺเมติ ปจฺจกฺเขเยว
@เชิงอรรถ:  ม. สยํ ภูตฏฺเฐน   อิ. สามญฺญตฺตนฺติ, พฺรหฺมญฺญตฺตนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๘ หน้าที่ ๑๕๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=48&page=155&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=48&A=3488&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=48&A=3488&modeTY=2&pagebreak=1#p155


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]