อรรถกถาเล่มที่ ๔๘ ภาษาบาลี อักษรไทย
ปฏิสํ.อ.๒ (สทฺธมฺม.๒)
หน้าที่ ๗๔.

             โก นุ อญฺญตฺร อริเยภิ    ปทํ สมฺพุทฺธุมรหติ
             ยํ ปทํ สมฺมทญฺญาย       ปรินิพฺพนฺติ อนาสวา"ติ ๑-.
     [๑๔๙] อิทานิ สพฺพาสํ ทิฏฺฐีนํ ทิฏฺฐิทฺวยภาวํ ทิฏฺฐิสมุคฺฆาตญฺจ สมฺมาทิฏฺฐึ
สุตฺตโต ทสฺเสตุกาโม ทฺวีหิ ภิกฺขเวติ สุตฺตํ อาหริ. ตตฺถ เทวาติ พฺรหฺมาโนปิ
วุจฺจนฺติ. โอลียนฺตีติ สงฺกุจนฺติ. อติธาวนฺตีติ อติกฺกมิตฺวา คจฺฉนฺติ.
จกฺขุมนฺโตติ ปญฺญวนฺโต. จสทฺโท อติเรกตฺโถ. ภวารามาติ ภโว อาราโม อภิรมฏฺฐานํ
เอเตสนฺติ ภวารามา. ภวรตาติ ภเว อภิรตา. ภวสมฺมุทิตาติ ภเวน สนฺตุฏฺฐา.
เทสิยมาเนติ ตถาคเตน วา ตถาคตสาวเกน วา เทสิยมาเน. น ปกฺขนฺทตีติ
ธมฺมเทสนํ วา ภวนิโรธํ วา น ปวิสติ. น ปสีทตีติ ตตฺถ ปสาทํ น ปาปุณาติ.
น สนฺติฏฺฐตีติ ตตฺถ น ปติฏฺฐาติ. นาธิมุจฺจตีติ ตตฺถ ฆนภาวํ น ปาปุณาติ
เอตฺตาวตา สสฺสตทิฏฺฐิ วุตฺตา.
     อฏฺฏียมานาติ ทุกฺขํ ปาปุณมานา. หรายมานาติ ลชฺชํ ปาปุณมานา.
ชิคุจฺฉมานาติ ชิคุจฺฉํ ปาปุณมานา. วิภวํ อภินนฺทนฺตีติ อุจฺเฉทํ ปฏิจฺจ
ตุสฺสนฺติ, อุจฺเฉทํ ปตฺถยนฺตีติ วา อตฺโถ. กิราติ อนุสฺสวนตฺเถ นิปาโต. โภติ
อาลปนเมตํ ๒-. สนฺตนฺติ นิพฺพุตํ. ปณีตนฺติ ทุกฺขภาวโต ปณีตํ, ปธานภาวํ นีตนฺติ
วา ปณีตํ. ยาถาวนฺติ ยถาสภาวํ. เอตฺตาวตา อุจฺเฉททิฏฺฐิ วุตฺตา.
     อิธาติ อิมสฺมึ สาสเน. ภูตนฺติ เหตุโต สญฺชาตํ ขนฺธปญฺจกสงฺขาตํ
ทุกฺขํ. ภูตโต ปสฺสตีติ อิทํ ภูตํ ทุกฺขนฺติ ปสฺสติ. นิพฺพิทายาติ วิปสฺสนตฺถาย.
วิราคายาติ อริยมคฺคตฺถาย. นิโรธายาติ นิพฺพานตฺถาย. ปฏิปนฺโน โหตีติ
ตทนุรูปํ ปฏิปทํ ปฏิปนฺโน โหติ. เอวํ ปสฺสนฺตีติ อิมินา ปกาเรน ปุพฺพภาเค
@เชิงอรรถ: ๑ สํ.สฬา. ๑๘/๑๓๖/๑๒๐, ขุ.สุ. ๒๕/๗๖๕-๗๗๒/๔๘๔-๕  ๒ สี. อาลปนมตฺตํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๘ หน้าที่ ๗๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=48&page=74&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=48&A=1651&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=48&A=1651&modeTY=2&pagebreak=1#p74