อรรถกถาเล่มที่ ๔๙ หน้าที่ ๑๙๘.

อามนฺตนาคาถาวณฺณนา ^๑- [๙๖] อามนฺตนา โหตีติ กา อุปฺปตฺติ? พาราณสิรญฺโญ กิร มหาอุปฏฺฐานสมเย อมจฺจา อุปสงฺกมึสุ. เตสุ เอโก อมจฺโจ "เทว โสตพฺพํ อตฺถี"ติ เอกมนฺตํ คมนํ ยาจิ, โส อุฏฺฐายาสนา อคมาสิ. ปุน เอโก มหาอุปฏฺฐาเน นิสินฺนํ ยาจิ, เอโก หตฺถิกฺขนฺเธ นิสินฺนํ, เอโก อสฺสปิฏฺฐิยํ นิสินฺนํ, เอโก สุวณฺณรเถ นิสินฺนํ, เอโก สิวิกาย นิสีทิตฺวา อุยฺยานํ คจฺฉนฺตํ ยาจิ. ราชา ตโต โอโรหิตฺวา อคมาสิ. อปโร ชนปทจาริกํ คจฺฉนฺตํ ยาจิ, ตสฺสปิ วจนํ สุตฺวา หตฺถิกฺขนฺธโต โอรุยฺห เอกมนฺตํ อคมาสิ. เอวํ โส เตหิ นิพฺพินฺโน หุตฺวา ปพฺพชิ. อมจฺจา อิสฺสริเยน วฑฺฒนฺติ. เตสุ เอโก คนฺตฺวา ราชานํ อาห "อสุกํ นาม มหาราช ชนปทํ มยฺหํ เทหี"ติ. ราชา ตํ "อิตฺถนฺนาโม ภุญฺชตี"ติ ภณติ. โส รญฺโญ วจนํ อนาทิยิตฺวา "คจฺฉามหํ ตํ ชนปทํ คเหตฺวา ภุญฺชามี"ติ ตตฺถ คนฺตฺวา กลหํ กตฺวา ปุน อุโภปิ รญฺโญ สนฺติกํ อาคนฺตฺวา อญฺญมญฺญสฺส โทสํ อาโรเจนฺติ. ^๒- ราชา "น สกฺกา อิเม โตเสตุนฺ"ติ เตสํ โลเภ อาทีนวํ ทิสฺวา วิปสฺสนฺโต ปจฺเจกโพธึ สจฺฉากาสิ. โส ปุริมนเยน อิมํ อุทานํ อภาสิ. ตสฺสตฺโถ:- สหายมชฺเฌ ฐิตสฺส ทิวาเสยฺยสงฺขาเต วาเส จ มหาอุปฏฺฐานสงฺขาเต ฐาเน จ อุยฺยานคมนสงฺขาเต คมเน จ ชนปทจาริกสงฺขาตาย จาริกาย จ "อิทํ เม สุณ, อิทํ เม เทหี"ติอาทินา นเยน ตถา ตถา อามนฺตนา โหติ, ตสฺมา อหํ ตตฺถ นิพฺพิชฺชิตฺวา ^๓- ยายํ อริยชนเสวิตา อเนกานิสํสา เอกนฺตสุขา, เอวํ สนฺเตปิ โลภาภิภูเตหิ สพฺพกาปุริเสหิ อนภิปตฺถิตา ปพฺพชฺชา, ตํ อนภิชฺฌิตํ ปเรสํ อวสวตฺตเนน ภพฺพปุคฺคลวเสน ^๔- เสริตญฺจ เปกฺขมาโน วิปสฺสนํ อารภิตฺวา อนุกฺกเมน ปจฺเจกโพธึ อธิคโตสฺมิ. เสสํ วุตฺตนยเมวาติ. อามนฺตนาคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ. ^๒ สี. อาโรเปนฺติ. ^๓ ม. นิพฺพินฺทิตฺวา. @^๔ สี. ธมฺมปุคฺคลวเสน, อิ. อคฺคปุคฺคลวเสน.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๙ หน้าที่ ๑๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=49&page=198&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=49&A=4971&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=49&A=4971&modeTY=2&pagebreak=1#p198