อรรถกถาเล่มที่ ๔๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๑ (วิสุทฺธ.๑)
หน้าที่ ๓๖๑.

อชฺฌคมํ อธิคญฺฉึ ๑- อหนฺติ อตฺโถ. อิทํ เม ปฐมํ ภตฺตนฺติ อิทํ ภตฺตํ
สรีรยาปนํ พฺรหฺมจาริสฺส อุตฺตมจาริสฺส เม มยฺหํ อิมินา เทวปุตฺเตน ปฐมํ
ทินฺนํ อโหสีติ อตฺโถ.
     [๖๐๓] ตุสิตา หิ อิธาคนฺตฺวาติ ตุสิตภวนโต อิธ มนุสฺสโลเก
อาคนฺตฺวา โย เทวปุตฺโต เม มม ภิกฺขํ อุปานยิ อทาสิ, ตํ เทวปุตฺตํ
กิตฺตยิสฺสามิ กเถสฺสามิ ปากฏํ กริสฺสามิ. ภาสโต ภาสนฺตสฺส มม วจนํ
สุณาถาติ สมฺพนฺโธ. อิโต ปรํ อนุตฺตานปทเมว วณฺณยิสฺสาม.
     [๖๐๗] ติทสาติ ตาวตึสภวนา. อคาราติ อตฺตโน อุปฺปนฺนพฺราหฺมณเคหโต
นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิตฺวา ฉ สํวจฺฉรานิ ทุกฺกรการิกํ กโรนฺเตน
โพธิสตฺเตน สห วสิสฺสตีติ สมฺพนฺโธ.
     [๖๐๘] ตโต สตฺตมเก วสฺเสติ ตโต ปพฺพชิตกาลโต ปฏฺฐาย
สตฺตเม สํวจฺฉเร. พุทฺโธ สจฺจํ กเถสฺสตีติ ฉพฺพสฺสานิ ทุกฺกรการิกํ กตฺวา
สตฺตมสํวจฺฉเร พุทฺโธ หุตฺวา พาราณสิยํ อิสิปตเน มิคทาเย ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตน-
สุตฺตนฺตเทสนาย ทุกฺขสมุทยนิโรธมคฺคสจฺจสงฺขาตํ จตุสจฺจํ กเถสฺสตีติ
อตฺโถ. โกณฺฑญฺโญ นาม นาเมนาติ นาเมน โคตฺตนามวเสน โกณฺฑญฺโญ
นาม. ปฐมํ สจฺฉิกาหิตีติ ปญฺจวคฺคิยานมนฺตเร ปฐมํ อาทิโต เอว
โสตาปตฺติมคฺคญาณํ สจฺฉิกาหิติ ปจฺจกฺขํ กริสฺสตีติ อตฺโถ.
     [๖๐๙] นิกฺขนฺเตนานุปพฺพชินฺติ นิกฺขนฺเตน โพธิสตฺเตน สห นิกฺขมิตฺวา
อนุปพฺพชินฺติ อตฺโถ. ตถา อนุปพฺพชิตฺวา มยา ปธานํ วีริยํ สุกตํ สุฏฺฐุ
กตํ ทฬฺหํ กตฺวา กตนฺติ อตฺโถ. กิเลเส ฌาปนตฺถายาติ กิเลเส โสสนตฺถาย
วิทฺธํสนตฺถาย อนคาริยํ อคารสฺส อหิตํ กสิวณิชฺชาทิกมฺมวิรหิตํ สาสนํ
ปพฺพชึ ปฏิปชฺชินฺติ อตฺโถ.
     [๖๑๐] อภิคนฺตฺวาน ๒- สพฺพญฺญูติ สพฺพํ อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ วา
สงฺขารวิการลกฺขณนิพฺพานปญฺญตฺติสงฺขาตํ เญยฺยํ วา ชานนฺโต เทเวหิ สห
@เชิงอรรถ: ๑ อิ. อธิคจฺฉึ.  ๒ ปาฬิ. อธิคนฺตฺวาน.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๙ หน้าที่ ๓๖๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=49&page=361&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=49&A=9024&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=49&A=9024&modeTY=2&pagebreak=1#p361