อรรถกถาเล่มที่ ๔๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๑ (วิสุทฺธ.๑)
หน้าที่ ๓๖๑.

อชฺฌคมํ อธิคญฺฉึ ๑- อหนฺติ อตฺโถ. อิทํ เม ปมํ ภตฺตนฺติ อิทํ ภตฺตํ
สรีรยาปนํ พฺรหฺมจาริสฺส อุตฺตมจาริสฺส เม มยฺหํ อิมินา เทวปุตฺเตน ปมํ
ทินฺนํ อโหสีติ อตฺโถ.
     [๖๐๓] ตุสิตา หิ อิธาคนฺตฺวาติ ตุสิตภวนโต อิธ มนุสฺสโลเก
อาคนฺตฺวา โย เทวปุตฺโต เม มม ภิกฺขํ อุปานยิ อทาสิ, ตํ เทวปุตฺตํ
กิตฺตยิสฺสามิ กเถสฺสามิ ปากฏํ กริสฺสามิ. ภาสโต ภาสนฺตสฺส มม วจนํ
สุณาถาติ สมฺพนฺโธ. อิโต ปรํ อนุตฺตานปทเมว วณฺณยิสฺสาม.
     [๖๐๗] ติทสาติ ตาวตึสภวนา. อคาราติ อตฺตโน อุปฺปนฺนพฺราหฺมณเคหโต
นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิตฺวา ฉ สํวจฺฉรานิ ทุกฺกรการิกํ กโรนฺเตน
โพธิสตฺเตน สห วสิสฺสตีติ สมฺพนฺโธ.
     [๖๐๘] ตโต สตฺตมเก วสฺเสติ ตโต ปพฺพชิตกาลโต ปฏฺาย
สตฺตเม สํวจฺฉเร. พุทฺโธ สจฺจํ กเถสฺสตีติ ฉพฺพสฺสานิ ทุกฺกรการิกํ กตฺวา
สตฺตมสํวจฺฉเร พุทฺโธ หุตฺวา พาราณสิยํ อิสิปตเน มิคทาเย ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตน-
สุตฺตนฺตเทสนาย ทุกฺขสมุทยนิโรธมคฺคสจฺจสงฺขาตํ จตุสจฺจํ กเถสฺสตีติ
อตฺโถ. โกณฺฑญฺโ นาม นาเมนาติ นาเมน โคตฺตนามวเสน โกณฺฑญฺโ
นาม. ปมํ สจฺฉิกาหิตีติ ปญฺจวคฺคิยานมนฺตเร ปมํ อาทิโต เอว
โสตาปตฺติมคฺคาณํ สจฺฉิกาหิติ ปจฺจกฺขํ กริสฺสตีติ อตฺโถ.
     [๖๐๙] นิกฺขนฺเตนานุปพฺพชินฺติ นิกฺขนฺเตน โพธิสตฺเตน สห นิกฺขมิตฺวา
อนุปพฺพชินฺติ อตฺโถ. ตถา อนุปพฺพชิตฺวา มยา ปธานํ วีริยํ สุกตํ สุฏฺุ
กตํ ทฬฺหํ กตฺวา กตนฺติ อตฺโถ. กิเลเส ฌาปนตฺถายาติ กิเลเส โสสนตฺถาย
วิทฺธํสนตฺถาย อนคาริยํ อคารสฺส อหิตํ กสิวณิชฺชาทิกมฺมวิรหิตํ สาสนํ
ปพฺพชึ ปฏิปชฺชินฺติ อตฺโถ.
     [๖๑๐] อภิคนฺตฺวาน ๒- สพฺพญฺูติ สพฺพํ อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ วา
สงฺขารวิการลกฺขณนิพฺพานปญฺตฺติสงฺขาตํ เยฺยํ วา ชานนฺโต เทเวหิ สห
@เชิงอรรถ: ๑ อิ. อธิคจฺฉึ.  ๒ ปาฬิ. อธิคนฺตฺวาน.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๙ หน้าที่ ๓๖๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=49&page=361&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=49&A=9024&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=49&A=9024&pagebreak=1#p361