อรรถกถาเล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๔๘.

๕. ชนวสภสุตฺต นาทิกิยาทิพฺยากรณวณฺณนา [๒๗๓-๒๗๕] เอวมฺเม สุตนฺติ ชนวสภสุตฺตํ. ตตฺรายํ อนุตฺตานปทวณฺณนา:- ปริโต ปริโต ชนปเทสูติ สามนฺตชนปเทสุ ปริจารเกติ พุทฺธธมฺมสํฆานํ ปริจารเก. อุปปตฺตีสูติ ญาณคติปุญฺญานํ อุปปตฺตีสุ. กาสีโกสเลสูติ กาสีสุ จ โกสเลสุ จ, กาสิกรฏฺเฐ จ โกสลรฏฺเฐ จาติ อตฺโถ. เอส นโย สพฺพตฺถ. องฺคมคธโยนกกมฺโพชอสฺสกอวนฺตีรฏฺเฐสุ ปน ฉสุ น พฺยากโรติ. อิเมสํ ปน โสฬสนฺนํ มหาชนปทานํ ปุริเมสุ ทสสุเยว พฺยากโรติ. นาทิกิยาติ ^๑- นาทิกคามวาสิโน. เตน จาติ เตน อนาคามิอาทิภาเวน. สุตฺวาติ สพฺพญฺญุตญาเณน ปริจฺฉินฺทิตฺวา พฺยากโรนฺตสฺส ภควโต ปญฺหาพฺยากรณํ สุตฺวา เตสํ อนาคามิอาทีสุ นิฏฺฐํ คตา หุตฺวา. เตน อนาคามิอาทิภาเวน อตฺตมนา อเหสุํ. อฏฺฐกถายํ ปน เตนาติ เต นาทิกิยาติ วุตฺตํ. เอตสฺมึ หิ อตฺเถ นกาโร นิปาตมตฺตํ โหติ. อานนฺทปริกถาวณฺณนา [๒๗๖-๒๗๗] ภควนฺตํ กิตฺตยมานรูโปติ อโห พุทฺโธ, อโห ธมฺโม, อโห สํโฆ, อโห ธมฺโม สฺวากฺขาโตติ เอวํ กิตฺตยนฺโตว กาลมกาสิ. พหุชโน ปสีเทยฺยาติ อมฺหากํ ปิตา มาตา ภาตา ภคินี ปุตฺโต ธีตา สหายโก, เตน อเมฺหหิ สทฺธึ เอกโต ภุตฺตา, เอกโต สยิตา, ตสฺส อิทญฺจิทญฺจ มนาปํ อกริมฺหา, โส กิร อนาคามี สกทาคามี โสตาปนฺโน, อโห สาธุ อโห สุฏฺฐูติ เอวํ พหุชโน ปสาทํ อาปชฺเชยฺย. [๒๗๘] คตินฺติ ญาณคตึ. อภิสมฺปรายนฺติ ญาณาภิสมฺปรายเมว. อทฺทสา โขติ กิตฺตเก ชเน อทฺทส. จตุวีสติสตสหสฺสานิ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. นาติกิยาติ เอวมุปริปิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=248&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=6396&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=6396&modeTY=2&pagebreak=1#p248