บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๒) หน้าที่ ๒๔๘.
๕. ชนวสภสุตฺต นาทิกิยาทิพฺยากรณวณฺณนา [๒๗๓-๒๗๕] เอวมฺเม สุตนฺติ ชนวสภสุตฺตํ. ตตฺรายํ อนุตฺตานปทวณฺณนา:- ปริโต ปริโต ชนปเทสูติ สามนฺตชนปเทสุ ปริจารเกติ พุทฺธธมฺมสํฆานํ ปริจารเก. อุปปตฺตีสูติ าณคติปุญฺานํ อุปปตฺตีสุ. กาสีโกสเลสูติ กาสีสุ จ โกสเลสุ จ, กาสิกรฏฺเ จ โกสลรฏฺเ จาติ อตฺโถ. เอส นโย สพฺพตฺถ. องฺคมคธโยนกกมฺโพชอสฺสกอวนฺตีรฏฺเสุ ปน ฉสุ น พฺยากโรติ. อิเมสํ ปน โสฬสนฺนํ มหาชนปทานํ ปุริเมสุ ทสสุเยว พฺยากโรติ. นาทิกิยาติ ๑- นาทิกคามวาสิโน. เตน จาติ เตน อนาคามิอาทิภาเวน. สุตฺวาติ สพฺพญฺุตาเณน ปริจฺฉินฺทิตฺวา พฺยากโรนฺตสฺส ภควโต ปญฺหาพฺยากรณํ สุตฺวา เตสํ อนาคามิอาทีสุ นิฏฺ คตา หุตฺวา. เตน อนาคามิอาทิภาเวน อตฺตมนา อเหสุํ. อฏฺกถายํ ปน เตนาติ เต นาทิกิยาติ วุตฺตํ. เอตสฺมึ หิ อตฺเถ นกาโร นิปาตมตฺตํ โหติ. อานนฺทปริกถาวณฺณนา [๒๗๖-๒๗๗] ภควนฺตํ กิตฺตยมานรูโปติ อโห พุทฺโธ, อโห ธมฺโม, อโห สํโฆ, อโห ธมฺโม สฺวากฺขาโตติ เอวํ กิตฺตยนฺโตว กาลมกาสิ. พหุชโน ปสีเทยฺยาติ อมฺหากํ ปิตา มาตา ภาตา ภคินี ปุตฺโต ธีตา สหายโก, เตน อเมฺหหิ สทฺธึ เอกโต ภุตฺตา, เอกโต สยิตา, ตสฺส อิทญฺจิทญฺจ มนาปํ อกริมฺหา, โส กิร อนาคามี สกทาคามี โสตาปนฺโน, อโห สาธุ อโห สุฏฺูติ เอวํ พหุชโน ปสาทํ อาปชฺเชยฺย. [๒๗๘] คตินฺติ าณคตึ. อภิสมฺปรายนฺติ าณาภิสมฺปรายเมว. อทฺทสา โขติ กิตฺตเก ชเน อทฺทส. จตุวีสติสตสหสฺสานิ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. นาติกิยาติ เอวมุปริปิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=248&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=6396&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=6396&pagebreak=1#p248
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]