อรรถกถาเล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๔๙.

[๒๗๙] อุปสนฺตปติสฺโสติ ^๑- อุปสนฺตทสฺสโน. ภาติริวาติ อติวิย ภาติ, อติวิย วิโรจติ. อินฺทฺริยานนฺติ มมจฺฉฏฺานํ อินฺทฺริยานํ. อทฺทสํ โข อหํ อานนฺทาติ เนว ทส, น วีสติ, น สตํ, สหสฺสํ, อนูนาธิกานิ จตุวีสติสตหสฺสานิ อทฺทสนฺติ อาห. ชนวสภยกฺขวณฺณนา [๒๘๐] ทิสฺวา ปน เม เอตฺตโก นาม ชโน มํ นิสฺสาย ทุกฺขา มุตฺโตติ พลวโสมนสฺสํ อุปฺปชฺชิ, จิตฺตํ ปสีทิ, จิตฺตสฺส ปสนฺนตฺตา จิตฺตสมุฏฺานํ โลหิตํ ปสีทิ, โลหิตสฺส ปสนฺนตฺตา มนจฺฉฏฺานิ อินฺทฺริยานิ ปสีทึสูติ สพฺพมิทํ วตฺวา อถ โข อานนฺทาติ อาทิมาห. ตตฺถ ยสฺมา โส พิมฺพิสาโร ภควโต ธมฺมกถํ สุตฺวา ทสสหสฺสาธิกสฺส ชนสตสหสฺสสฺส เชฏฺโก หุตฺวา โสตาปนฺโน ชาโต, ตสฺมา ชนวสโภติสฺส นามํ อโหสิ. อิโต สตฺตาติ อิโต เทวโลกา จวิตฺวา สตฺต. ตโต สตฺตาติ ตโต มนุสฺสโลกา จวิตฺวา สตฺต. สํสารานิ ^๒- จตุทฺทสาติ สพฺพาปิ จตุทฺทส ขนฺธปฏิปาฏิโย. นิวาสมภิชานามีติ ชาติวเสน นิวาสํ ชานามิ. ยตฺถ เม วุสิตํ ปุเรติ ยตฺถ เทเวสุ จ เวสฺสวณสฺส สหพฺยตํ อุปคเตน มนุสฺเสสุ จ ราชภูเตน อิโต อตฺตภาวโต ปุเรเยว มยา วุสิตํ. ปุเร เอวํ วุสิตตฺตาเอว จ อิทานิ โสตาปนฺโน หุตฺวา ตีสุ วตฺถูสุ พหุปุญฺ กตฺวา ตสฺสานุภาเวน อุปริ นิพฺพตฺติตุํ สมตฺโถปิ ทีฆรตฺตํ วุสิตฏฺาเน ^๓- นิกฺกนฺติยา พลวตาย เอตฺเถว นิพฺพตฺโต. [๒๘๑] อาสา จ ปน เม สนฺติฏฺตีติ อิมินา อหํ โสตาปนฺโนติ น สุตฺตปฺปมตฺโตว หุตฺวา กาลํ วีตินาเมสึ. สกทาคามิมคฺคตฺถาย ปน เม วิปสฺสนา อารทฺธา. อชฺเชว อชฺเชว ปฏิวิชฺฌิสฺสามีติ เอวํ สอุสฺสาโห วิหรามีติ ทสฺเสติ. ยทคฺเคติ ลฏฺิวนุยฺยาเน ปมทสฺสเน โสตาปนฺนทิวสํ สนฺธาย วทติ. ตทคฺเค อหํ ภนฺเต ทีฆรตฺตํ อวินิปาโต อวินิปาตํ สญฺชานามีติ ตํ ทิวสํ อาทึ กตฺวา, อหํ ภนฺเต ปุริมา จตุทฺทสอตฺตภาวสงฺขาตา ^๔- ทีฆรตฺตํ อวินิปาโต @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อุปสนฺตปทิสฺโสติ ^๒ ก. สํสรามิ ^๓ วสิตฏฺาเน ^๔ ฉ.ม. ปุริมํ....สงฺขาตํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๔๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=249&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=6418&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=6418&pagebreak=1#p249