อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๒๖๑.

เกนจิ ปาปสหาเยน สํสฏฺโฐ สํสคฺคโทเสน ปาปวิตกฺกาทิวสํ คโต มาตุฆาต-
กมฺมวเสน นรเก อคฺคิชาลาทิทุกฺขมนุภวิตฺวา ตโต จุโต สมุทฺเท ติมิงฺคลมหามจฺโฉ
หุตฺวา นิพฺพตฺโต, สมุทฺทมชฺเฌ คจฺฉนฺตํ มหานาวํ คิลิตุกาโม คโต. ทิสฺวา มํ
วาณิชา ภีตา "อโห โคตโม ภควา"ติ สทฺทมกํสุ. อถ มหามจฺโฉ ปุพฺพ-
วาสนาวเสน พุทฺธคารวํ อุปฺปาเทตฺวา ตโต จุโต สาวตฺถิยํ วิภวสมฺปนฺเน
พฺราหฺมณกุเล นิพฺพตฺโต สทฺโธ ปสนฺโน สตฺถุ ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ปพฺพชิตฺวา
สห ปฏิสมฺภิทาหิ อรหตฺตํ ปาปุณิตฺวา ทิวสสฺส ติกฺขตฺตุํ อุปฏฺฐานํ คนฺตฺวา
สรมาโน วนฺทติ. ตทา ภควา "จรํ ธมฺมรุจี"ติ มํ อาห.
     [๑๘๔] อถ โส เถโร "สุจิรํ สตปุญฺญลกฺขณนฺ"ติอาทีหิ คาถาหิ
โถเมสิ. ภนฺเต สตปุญฺญลกฺขณธร โคตม. ปติปุพฺเพน วิสุทฺธปจฺจยนฺติ ปุพฺเพ
ทีปงฺกรปาทมูเล ปริปุณฺณปารมีปจฺจยสมฺภาโร สุฏฺฐุ จิรํ กาลํ มยา น ทิฏฺโฐ
อสีติ อตฺโถ. อหมชฺชสุเปกฺขนนฺติ อชฺช อิมสฺมึ ทิวเส อหํ สุเปกฺขนํ
สุนฺทรทสฺสนํ, สุนฺทรทิฏฺฐํ วา นิรุปมํ วิคฺคหํ อุปมารหิตสรีรํ โคตมํ วต
เอกนฺเตน ปสฺสามิ ทกฺขามีติ อตฺโถ.
     [๑๘๕-๘๖] สุจิรํ วิหตตโม มยาติ วิเสเสน หตตโม วิทฺธํสิตโมโห
ตฺวํ มยาปิ สุฏฺฐุ จิรํ โถมิโตติ อตฺโถ. สุจิรกฺเขน นที วิโสสิตาติ เอสา
ตณฺหานที สุนฺทรรกฺเขน โคปเนน วิเสเสน โสสิตา, อภพฺพุปฺปตฺติกตา ตยาติ
อตฺโถ. สุจิรํ อมลํ วิโสธิตนฺติ สุฏฺฐุ จิรํ ทีเฆน อทฺธุนา อมลํ นิพฺพานํ
วิเสเสน โสธิตํ, สุฏฺฐุ กตํ อธิคตํ ตยาติ อตฺโถ. นยนํ ญาณมยํ มหามุเน.
จิรกาลสมงฺคิโตติ มหามุเน มหาสมเณ ญาณมยํ นยนํ ทิพฺพจกฺขุํ จิรกาลํ
สมธิคโต สมฺปตฺโต ตฺวนฺติ อตฺโถ. อวินฏฺโฐ ปุนรนฺตรนฺติ อหํ ปุน อนฺตรํ
อนฺตราภเว มชฺเฌ ๑- ปรินฏฺโฐ ปริหีโน อโหสินฺติ อตฺโถ. ปุนรชฺชสมาคโต
@เชิงอรรถ: ๑ สี. อหํ ปุน อนฺตรา เวมชฺเฌ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๖๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=261&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=5567&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=5567&modeTY=2&pagebreak=1#p261