ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ปญฺจ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๒๙๓-๒๙๔.

หน้าที่ ๒๙๓.

อริยสจฺจญฺจ, อิตรํ ปน ทุกฺขเมวาติ อิทํ นานตฺตํ ทสฺเสตุํ ปฏิชานาติ. ยถา อินฺทฺริยพทฺธสฺสาติอาทิวจนํ อินฺทฺริยพทฺธสฺส ปริญฺญาย พฺรหฺมจริยวาสํ ปริญฺญาตสฺส ปุน อนุปฺปตฺตึ ทีเปติ. เตเนเวตฺถ สกวาทินา ปฏิกฺเขโป กโต, "ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขนฺ"ติ วจเนน ปน สงฺคหิตสฺส อนินฺทฺริยพทฺธสฺส ทุกฺขภาวํ ปฏิเสเธตุํ น สกฺโกติ, ตสฺมา อสาธกนฺติ. อินฺทฺริยพทฺธกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------ ๕. ฐเปตฺวาอริยมคฺคนฺติกถาวณฺณนา [๗๘๙-๗๙๐] อิทานิ ฐเปตฺวา อริยมคฺคนฺติกถา นาม โหติ. ตตฺถ "ยสฺมา อริยมคฺโค `ทุกฺขนิโรธคามินีปฏิปทา'ติ วุตฺโต, ตสฺมา ฐเปตฺวา อริยมคฺคํ อวเสสา สงฺขารา ทุกฺขา"ติ เยสํ ลทฺธิ เสยฺยถาปิ เหตุวาทานํ, เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺส. อถ นํ "ยทิ เอวํ สมุทยสฺสาปิ ทุกฺขภาโว อาปชฺชตี"ติ โจเทตุํ ทุกฺขสมุทโยปีติ อาห. อิตโร เหตุลกฺขณํ สนฺธาย ปฏิกฺขิปติ. ปุน ปุฏฺโฐ ปวตฺติปริยาปนฺนภาวํ ๑- สนฺธาย ปฏิชานาติ. ตีเณวาติ ปเญฺหสุ สุตฺตวิโรธภเยน ปฏิกฺขิปติ, ลทฺธิวเสน ปฏิชานาติ. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ. ฐเปตฺวาอริยมคฺคนฺติกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ---------- ๖. นวตฺตพฺพํสํโฆทกฺขิณํปฏิคฺคณฺหาตีติกถาวณฺณนา [๗๙๑-๗๙๒] อิทานิ น วตฺตพฺพํ สํโฆ ทกฺขิณํ ปฏิคฺคณฺหาตีติกถา นาม โหติ. ตตฺถ "ปรมตฺถโต มคฺคผลาเนว สํโฆ, มคฺคผเลหิ อญฺโญ สํโฆ @เชิงอรรถ: ฉ. ปวตฺตปริยาปนฺนภาวํ, ม. ปริวตฺตปริยาปนฺนภาวํ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๔.

นาม นตฺถิ, มคฺคผลานิ จ น กิญฺจิ ปฏิคฺคณฺหนฺติ, ตสฺมา น วตฺตพฺพํ สํโฆ ทกฺขิณํ ปฏิคฺคณฺหาตี"ติ เยสํ ลทฺธิ เสยฺยถาปิ เอตรหิ มหาปุญฺญวาทีสงฺขาตานํ เวตุลฺลกานํ, เต สนฺธาย น วตฺตพฺพนฺติ ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺส. อถ นํ "ยทิ สํโฆ น ปฏิคฺคเณฺหยฺย, น นํ สตฺถา อาหุเนยฺโยติอาทีหิ โถเมยฺยา"ติ โจเทตุํ นนุ สํโฆ อาหุเนยฺโยติอาทิมาห. สํฆสฺส ทานํ เทนฺตีติ "เย เต สํฆสฺส เทนฺติ, เต ปฏิคฺคาหเกสุ อสติ กสฺส ทเทยฺยุนฺ"ติ โจทนตฺถํ วุตฺตํ. อาหุตึ ชาตเวโทวาติ สุตฺตํ ปรสมยโต อาคตํ. ตตฺถ มหาเมฆนฺติ เมฆวุฏฺฐึ สนฺธาย วุตฺตํ. วุฏฺฐิญฺหิ เมทนี ปฏิคฺคณฺหาติ, น เมฆเมว. มคฺโค ปฏิคฺคณฺหาตีติ "มคฺคผลานิ สํโฆ"ติ ลทฺธิยา วทติ, น จ มคฺคผลาเนว สํโฆ, มคฺคผลปาตุภาวปริสุทฺเธ ปน ขนฺเธ อุปาทาย ปญฺญตฺตา อฏฺฐ ปุคฺคลา สํโฆ, ตสฺมา อสาธกนฺติ. ๑- นวตฺตพฺพํสํโฆทกฺขิณํปฏิคฺคณฺหาตีติกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------- ๗. นวตฺตพฺพํสํโฆทกฺขิณํวิโสเธตีติกถาวณฺณนา [๗๙๓-๗๙๔] อิทานิ น วตฺตพฺพํ สํโฆ ทกฺขิณํ วิโสเธตีติกถา นาม โหติ. ตตฺถ "มคฺคผลาเนว สํโฆ นาม, น จ ตานิ ทกฺขิณํ วิโสเธตุํ สกฺโกนฺติ, ตสฺมา น วตฺตพฺพํ สํโฆ ทกฺขิณํ วิโสเธตี"ติ เยสํ ลทฺธิ เสยฺยถาปิ เตสญฺเญว, เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา อิตรสฺส. อาหุเนยฺโยติอาทิ "ยทิ สํโฆ ทกฺขิณํ วิโสเธตุํ น สกฺกุเณยฺย, ๒- น นํ สตฺถา เอวํ โถเมยฺยา"ติ ทสฺสนตฺถํ วุตฺตํ. วิโสเธตีติ มหปฺผลํ กโรติ. สํฆสฺมิญฺหิ อปฺปํ ทินฺนํ พหุ โหติ, พหุํ ทินฺนํ พหุตรํ โหติ. ทกฺขิเณยฺยาติ ทกฺขิณารหา ทกฺขิณาย อนุจฺฉวิกา, @เชิงอรรถ: ฉ.ม. อสาธกเมตนฺติ สี.,ม. น สกฺกา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๒๙๓-๒๙๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=293&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=6599&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=6599&modeTY=2&pagebreak=1#p293


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๙๓-๒๙๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]