บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ปญฺจ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๓๑๒.
ตตฺถ ปนุณฺโณ, ตานิ สกานิ กมฺมานิเยว นํ ตตฺถ หนนฺตีติ กมฺมสฺสกตํ ทีเปติ, น นิรยปาลานํ อภาวํ. สกวาทินา ปน ตเมนํ ภิกฺขเวติ อาภตานิ สุตฺตปทานิ นีตตฺถาเนวาติ. นิรยปาลกถาวณฺณนา นิฏฺิตา. ----------- ๔. ติรจฺฉานกถาวณฺณนา [๘๖๙-๘๗๑] อิทานิ ติรจฺฉานกถา นาม โหติ. ตตฺถ เทเวสุ เอราวณาทโย เทวปุตฺตา หตฺถิวณฺณํ อสฺสวณฺณํ วิกุพฺพนฺติ, นตฺถิ ตตฺถ ติรจฺฉานคตา. เยสํ ปน ติรจฺฉานวณฺณิโน เทวปุตฺเต ทิสฺวา "อตฺถิ เทเวสุ ติรจฺฉานคตา"ติ ลทฺธิ เสยฺยถาปิ อนฺธกานํ เต สนฺธาย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺา อิตรสฺส. อถ นํ "ยทิ เทวโยนิยํ ติรจฺฉานคตา สิยุํ, ติรจฺฉานโยนิยมฺปิ เทวา สิยุนฺ"ติ โจเทตุํ อตฺถิ ติรจฺฉานคเตสูติอาทิมาห. กีฏาติอาทิ เยสํ โส อภาวํ อิจฺฉติ, เต ทสฺเสตุํ วุตฺตํ. เอราวโณติ ปเญฺห ตสฺส อตฺถิตาย ปฏิญฺา สกวาทิสฺส, น ติรจฺฉานคตสฺส. หตฺถิพนฺธาติอาทิ "ยทิ ตตฺถ หตฺถิอาทโย สิยุํ, หตฺถิพนฺธาทโยปิ สิยุนฺ"ติ โจทนตฺถํ วุตฺตํ. ตตฺถ ยาวสิกาติ ยวสฺส ทายกา. การณิกาติ หตฺถาจริยาทโย, เยหิ เต นานาวิธํ การณํ กเรยฺยุํ. ภตฺตการกาติ หตฺถิอาทีนํ ภตฺตรนฺธกา. น เหวนฺติ ตถา อนิจฺฉนฺโต ปฏิกฺขิปตีติ. ติรจฺฉานกถาวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- ๕. มคฺคกถาวณฺณนา [๘๗๒-๘๗๕] อิทานิ มคฺคกถา นาม โหติ. ตตฺถ เยสํ "ปุพฺเพว โข ปนสฺส กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อาชีโว สุปริสุทฺโธ โหตี"ติ ๑- อิทญฺเจว สุตฺตํ @เชิงอรรถ: ๑ ม.อุ. ๑๔/๔๓๑/๓๗๑เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๓๑๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=312&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=7023&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=7023&pagebreak=1#p312
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๑๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]