ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ปญฺจ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๒๗-๓๒๘.

หน้าที่ ๓๒๗.

อภิธมฺมปิฏก ยมกวณฺณนา ---------- นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส. อารมฺภกถา สงฺเขเปเนว เทวานํ เทวเทโว สุราลเย กถาวตฺถุปฺปกรณํ เทสยิตฺวา รณญฺชโห. ยมสฺส วิสยาตีโต นานายมกมณฺฑิตํ อภิธมฺมปฺปกรณํ ฉฏฺ ฉฏฺาน เทสโก. ยมกํ อยมาวฏฺฏ ๑- นีลามลตนูรุโห ยํ เทสยิ อนุปฺปตฺโต ตสฺส สํวณฺณนากฺกโม อิทานิ ยสฺมา ตสฺมาสฺส โหติ สํวณฺณนา อยนฺติ. ๑. มูลยมก อุทฺเทสวารวณฺณนา [๑] มูลยมกํ ขนฺธยมกํ อายตนยมกํ ธาตุยมกํ สจฺจยมกํ สงฺขารยมกํ อนุสยยมกํ จิตฺตยมกํ ธมฺมยมกํ อินฺทฺริยยมกนฺติ อิเมสํ ทสนฺนํ ยมกานํ วเสน อิทํ ปกรณํ ทสวิเธน วิภตฺตนฺติ หิ วุตฺตํ. ตตฺถ เยสํ ทสนฺนํ ยมกานํ วเสน อิทํ ปกรณํ ทสวิเธน วิภตฺตํ, เตสญฺเจว อิมสฺส จ ปกรณสฺส นามตฺโถ ตาว เอวํ เวทิตพฺโพ:- เกนฏฺเน ยมกนฺติ? ยุคลฏฺเน. ยุคลญฺหิ ยมกนฺติ วุจฺจติ @เชิงอรรถ: ฉ.ม. อยมาวตฺต-

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๒๘.

"ยมกปาฏิหาริยํ ยมกสาลา"ติอาทีสุ วิย. อิติ ยุคลสงฺขาตานํ ยมกานํ วเสน เทสิตตฺตา อิเมสุ ทสสุ เอเกกํ ยมกนฺนาม, อิเมสํ ปน ยมกานํ สมูหภาวโต สพฺพเมตํ ปกรณํ ยมกนฺติ เวทิตพฺพํ. ตตฺถ มูลวเสน ปุจฺฉาวิสฺสชฺชนํ กตฺวา เทสิตตฺตา ทสนฺนํ ตาว สพฺพปมํ มูลยมกนฺติ วุตฺตํ. ตสฺส อุทฺเทสวาโร นิทฺเทสวาโรติ เทฺว วารา โหนฺติ, เตสุ อุทฺทิฏฺานุกฺกเมน นิทฺทิสิตพฺพตฺตา อุทฺเทสวาโร ปโม. ตสฺส เย เกจิ กุสลา ธมฺมา, สพฺเพ เต กุสลมูลา, เย วา ปน กุสลมูลา, สพฺเพ เต ธมฺมา กุสลาติ อิทํ ยมกํ อาทิ. ตสฺส กุสลากุสลมูลสงฺขาตานํ ทฺวินฺนํ อตฺถานํ วเสน อตฺถยมกนฺติ วา เตสญฺเว อตฺถานํ วเสน อนุโลมปฏิโลมโต ปวตฺตปาลิธมฺมวเสน ธมฺมยมกนฺติ วา อนุโลมปฏิโลมโต ปวตฺตปุจฺฉาวเสน ปุจฺฉายมกนฺติ วา ติธา ยมกภาโว เวทิตพฺโพ. เสเสสุปิ เอเสว นโย. อิทานิ อิเมสํ ยมกานํ วเสน เทสิเต อิมสฺมึ มูลยมเก อุทฺเทสวารสฺเสว ตาว นยยมกปุจฺฉาอตฺถวารปฺปเภทวเสน ปาลิววตฺถานเมว เอวํ เวทิตพฺพํ:- กุสลตฺติกมาติกายญฺหิ "กุสลา ธมฺมา"ติ อิทํ อาทิปทํ นิสฺสาย มูลนโย มูลมูลนโย มูลกนโย มูลมูลกนโยติ อิเม จตฺตาโร นยา โหนฺติ. เตสํ เอเกกสฺมึ นเย มูลยมกํ เอกมูลยมกํ อญฺมญฺมูลยมกนฺติ ตีณิ ตีณิ ยมกานิ. เอวํ จตูสุ นเยสุ ทฺวาทส ยมกานิ, เอเกกสฺมึ ยมเก อนุโลมปฏิโลมวเสน เทฺว เทฺว ปุจฺฉาติ จตุวีสติ ปุจฺฉา, เอเกกาย ปุจฺฉาย สนฺนิฏฺานสํสยวเสน เทฺว เทฺว อตฺถาติ อฏฺจตฺตาฬีส อตฺถาติ. ตตฺถ เย เกจิ กุสลา ธมฺมาติ กุสเลสุ "กุสลา นุ โข, น กุสลา นุ โข"ติ สนฺเทหาภาวโต อิมสฺมึ ปเท สนฺนิฏฺานตฺโถ เวทิตพฺโพ. สพฺเพ เต กุสลมูลาติ "สพฺเพ เต กุสลา ธมฺมา กุสลมูลา นุ โข, นนุ โข"ติ เอวํ วิมติวเสน ปุจฺฉิตตฺตา อิมสฺมึ ปเท สํสยตฺโถ เวทิตพฺโพ. โส จ โข เวเนยฺยานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๓๒๗-๓๒๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=327&pages=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=7355&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=7355&pagebreak=1#p327


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๗-๓๒๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]