ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ปญฺจ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๔๒.

ฐิตจฺฉาตอชครสทิสา, เตสุ ทุกฺขํ อนุภวนฺโต กถํ ภวิสฺสสี"ติ ทุคฺคติภยํ ภายิตฺวา
ปาปํ น กโรติ. อนมตคฺคํ ปน สํสารวฏฺฏํเยว วฏฺฏภยํ นาม. สพฺพมฺปิ
อกุสลํ กิเลสภยํ นาม. ครหา ปน อุปวาทภยํ นาม. ตานิปิ ภายิตฺวา
ปุถุชฺชโน ปาปํ น กโรติ. โสตาปนฺนสกทาคามิอนาคามิโน ปน ตโย เสกฺขา
ทุคฺคตึ อตีตตฺตา เสสานิ ตีณิ ภยานิ ภายิตฺวา ปาปํ น กโรนฺติ. มคฺคฏฺฐกเสกฺขา
อาคมนวเสน วา อสมุจฺฉินฺนภยตฺตา วา ภยูปรตา นาม โหนฺติ. ขีณาสโว
อิเมสุ จตูสุภเยสุ เอกมฺปิ น ภายติ. โส หิ สพฺพโส สมุจฺฉินฺนภโย, ตสฺมา
อภยูปรโตติ วุจฺจติ. กิมฺปน โส อุปวาทมฺปิ น ภายตีติ. น ภายติ, อุปวาทํ
ปน รกฺขตีติ วตฺตุํ วฏฺฏติ โทณุปฺปลวาปิคาเม ขีณาสวตฺเถโร วิย.
     [๑๒] อภพฺพาคมนนิทฺเทเส สมฺมตฺตนิยามาคมนสฺส อภพฺโพติ อภพฺพาคมโน.
กมฺมาวรเณนาติ ปญฺจวิเธน อนนฺตริยกมฺเมน. กิเลสาวรเณนาติ
นิยตมิจฺฉาทิฏฺฐิยา. วิปากาวรเณนาติ อเหตุกทุเหตุกปฏิสนฺธิยา. อสฺสทฺธาติ
พุทฺธธมฺมสํเฆสุ สทฺธารหิตา. อจฺฉนฺทิกาติ กตฺตุกมฺยตากุสลจฺฉนฺทรหิตา. เต
ฐเปตฺวา ชมฺพูทีปํ อิตรทีปตฺตยวาสิโน เวทิตพฺพา. เตสุ หิ มนุสฺสา อจฺฉนฺทิกภาวํ
ปวิฏฺฐา นาม. ทุปฺปญฺญาติ ภวงฺคปญฺญารหิตา. อภพฺพาติ อปฺปฏิลทฺธมคฺค-
ผลูปนิสฺสยา. นิยามนฺติ มคฺคนิยามํ สมฺมตฺตนิยามํ. โอกฺกมิตุนฺติ เอตํ
กุสเลสุ ธมฺเมสุ สมฺมตฺตสงฺขาตํ นิยามํ โอกฺกมิตุํ ปวิสิตุํ, ตตฺถ ปติฏฺฐาตุํ
อภพฺพา.
     [๑๓] ภพฺพาคมนนิทฺเทโส วุตฺตปฺปฏิปกฺขนเยน เวทิตพฺโพ. เอวมิมสฺมึ
ทุเก เย จ ปุคฺคลา ปญฺจานนฺตริกา, เย จ นิยตมิจฺฉาทิฏฺฐิกา, เยหิ จ
อเหตุกทุเหตุกปฏิสนฺธิโย ๑- คหิตา, เย จ พุทฺธาทีนํ น สทฺทหนฺติ, เยสญฺจ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.....ปฏิสนฺธิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๔๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=42&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=892&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=892&modeTY=2&pagebreak=1#p42


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]