ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๑)

หน้าที่ ๑๑๐.

     เยสญฺจ ธมฺมานนฺติ โลภาทโย สนฺธายาห, เย ปรโต "ตตฺราวุโส โลโภ
จ ปาปโก"ติ อาทินา นเยน วกฺขติ. นปฺปชหนฺตีติ น ปริจฺจชนฺติ, จิตฺตวิเวกํ
น ปริปูเรนฺตีติ วุตฺตํ โหติ. พาหุลฺลิกาติ จีวราทิพาหุลฺลาย ปฏิปนฺนา. สาสนํ
สิถิลํ คณฺหนฺตีติ สาถิลิกา. ๑- โอกฺกมเน ปุพฺพงฺคมาติ เอตฺถ โอกฺกมนํ วุจฺจติ
อโธคมนฏฺเฐน ปญฺจ นีวรณานิ, เตน ปญฺจนีวรณปูรเณน ปุพฺพงฺคมาติ วุตฺตํ
โหติ. ปวิเวเกติ อุปธิวิเวเก นิพฺพาเน. นิกฺขิตฺตธูราติ ๒- โอโรปิตธูรา, ตทธิคมาย
อารมฺภํปิ อกุรุมานาติ, เอตฺตาวตา อุปธิวิเวกํ น ปริปูเรนฺตีติ วุตฺตํ โหติ.
     เอตฺตาวตา อนิยเมเนว วตฺวา อิทานิ เทสนํ นิยเมนฺโต "ตตฺราวุโส"ติ
อาทิมาห, กสฺมา? สาวกา "ตีหิ ฐาเนหี"ติ เอวญฺหิ อนิยเมตฺวาว วุจฺจมาเน
"ตมฺปิ อญฺเญ ๓- ภณติ, น อมฺเห"ติ อุทาสีนาปิ โหนฺติ. "เถรา นวา มชฺฌิมา"ติ
เอวมฺปน นิยเมตฺวา วุจฺจมาเน อเมฺห ภณตีติ อาทรํ กโรนฺติ. ยถา รญฺโญ ๔-
"อมจฺเจหิ นครวีถิโย โสเธตพฺพา"ติ วุตฺเตปิ "เกน นุโข โสเธตพฺพา"ติ
มญฺญมานา น โสเธนฺติ, อตฺตโน อตฺตโน ฆรทฺวารํ โสเธตพฺพนฺติ ปน เภริยา
นิกฺขมนฺตาย สพฺเพ มุหุตฺเตน โสเธนฺติ จ อลงฺกโรนฺติ จ เอวํ สมฺปทมิทํ
เวทิตพฺพํ.
     ตตฺถ ตตฺราติ เตสุ สาวเกสุ. เถราติ ทสวสฺเส อุปาทาย วุจฺจนฺติ.
ตีหิ ฐาเนหีติ ตีหิ การเณหิ. อยญฺหิ ฐานสทฺโท อิสฺสริยฏฺฐิติขณการเณสุ
ทิสฺสติ. "กึ ปนายสฺมา เทวานมินฺโท กมฺมํ กตฺวา อิมํ ฐานํ ปตฺโต"ติ อาทีสุ
หิ อิสฺสริเย ทิสฺสติ. "ฐานกุสโล โหติ อกฺขณเวธี"ติ อาทีสุ ฐิติยํ. "ฐานโสเวตํ
ตถาคตํ ปฏิภาตี"ติ อาทีสุ ๕- ขเณ. "ฐานญฺจ ฐานโต อฏฺฐานญฺจ อฏฺฐานโต"ติ
อาทีสุ ๖- การเณ. อิธ ปน การเณเยว. การณญฺหิ ยสฺมา ตตฺถ ผลํ ติฏฺฐติ
ตทายตฺตวุตฺติภาเวน, ตสฺมา ฐานนฺติ วุจฺจติ.
     อิมินา ปฐเมน ฐาเนน เถรา ภิกฺขู คารยฺหาติ เอตฺถ คารยฺหาติ
ครหิตพฺพา. เถรา นาม สมานา อรญฺเญ วนปตฺถานิ ปนฺตานิ เสนาสนานิ น
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สาถลิกา   ฉ.ม. นิกฺขิตฺตธุรา เอวมุปริปิ   ฉ.ม. มญฺเญ   ฉ.ม. รญฺญ
@ ม.ม. ๑๓/๘๗/๖๕ พหุเวทนิยสุตฺต   อภิ. วิภงฺค. ๓๕/๘๐๙/๔๐๙ ทสกนิทฺเทส,
@ม.มู. ๑๒/๑๔๘/๑๐๗



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=110&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=2792&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=2792&modeTY=2&pagebreak=1#p110


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]