อรรถกถาเล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๕๔.

สหธมฺเมนาติ สเหตุนา สการเณน วจเนน สุนกฺขตฺโต วิย วิปฺปลปนฺโต อปฺปมาณํ. นิมิตฺตเมตนฺติ เอตฺถ ปุคฺคโลปิ ธมฺโมปิ นิมิตฺตนฺติ อธิปฺเปโต. ตํ ปุคฺคลํ น ปสฺสามิ, โย มํ ปฏิโจเทสฺสติ, ตํ ธมฺมํ น ปสฺสามิ, ยํ ทสฺเสตฺวา อยํ นาม ธมฺโม ตยา อนภิสมฺพุทฺโธติ มํ ปฏิโจเทสฺสตีติ อยเมตฺถ อตฺโถ. เขมปฺปตฺโตติ เขมํ ปตฺโต, เสสปททฺวยํ อิมสฺเสว เววจนํ. สพฺพํ เหตํ เวสารชฺชาณเมว สนฺธาย วุตฺตํ. ทสพลสฺส หิ อยํ นาม ธมฺโม ตยา อนภิสมฺพุทฺโธติ โจทกํ ปุคฺคลํ วา โจทนาการณํ อนภิสมฺพุทฺธํ ธมฺมํ วา อปสฺสโต สภาวพุทฺโธเยว วา สมาโน อหํ พุทฺโธสฺมีติ วทามีติ ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส พลวตรํ โสมนสฺสํ อุปฺปชฺชติ. เตน สมฺปยุตฺตํ าณํ เวสารชฺชํ นาม. ตํ สนฺธาย "เขมปฺปตฺโต"ติอาทิมาห. เอวํ สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. อนฺตรายิกา ธมฺมาติ เอตฺถ ปน อนฺตรายํ กโรนฺตีติ อนฺตรายิกา, เต อตฺถโต สญฺจิจฺจ วีติกฺกนฺตา สตฺต อาปตฺติกฺขนฺธา. สญฺจิจฺจ วีติกฺกนฺตญฺหิ อนฺตมโส ทุกฺกฏทุพฺภาสิตํปิ มคฺคผลานํ อนฺตรายํ กโรติ. อิธ ปน เมถุนธมฺโม อธิปฺเปโต. เมถุนํ เสวโต หิ ยสฺส กสฺสจิ นิสฺสํสยเมว มคฺคผลานํ อนฺตราโย โหติ. ยสฺส โข ปน เตสุ อตฺถายาติ ราคกฺขยาทีสุ ยสฺส อตฺถาย. ธมฺโม เทสิโตติ อสุภภาวนาทิธมฺโม กถิโต. ตตฺร วต มนฺติ ตสฺมึ นิยฺยานิกธมฺเม ^๑- มํ. เสสํ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. อฏฺปริสวณฺณนา [๑๕๑] "อฏฺ โข ^๒- อิมา สาริปุตฺตา"ติ อิทํ กสฺมา อารทฺธํ? เวสารชฺชาณสฺส พลทสฺสนตฺถํ. ยถา หิ พฺยตฺตปริสํ อชฺโฌคาเหตฺวา วิญฺูนํ จิตฺตํ อาราธนสมตฺถาย กถาย ธมฺมกถิกสฺส เฉกภาโว ปญฺายติ, เอวํ อิมา ^๓- อฏฺ ปริสา ปตฺวา เวสารชฺชาณสฺส ^๓- เวสารชฺชภาโว สกฺกา าตุนฺติ เวสารชฺชาณสฺส พลํ ทสฺเสนฺโต อฏฺ โข อิมา สาริปุตฺตาติอาทิมาห. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อนิยฺยานิกธมฺเม ^๒ ก. อถ โข @^๓-๓ ก. อิมาหิ อฏฺหิ ปริสาหิปิ เวสารชฺชาณสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=354&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=9056&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=9056&pagebreak=1#p354