ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๑)

หน้าที่ ๔๒๐.

วฑฺเฒตฺวา อรหตฺตํ ปตฺวา ตตฺเถว ปรินิพฺพายิ. ตสฺส ธาตุโย คเหตฺวา เจติยํ
อกํสุ, อชฺชาปิ ติสฺสตฺเถรสฺส เจติยนฺติ ปญฺายิตฺถ. ๑- อิทํ ปพฺพํ อสติปพฺพํ
นาม.
     [๒๑๙] อิมสฺมึ ตฺวา วิตกฺเก นิคฺคณฺหิตุํ อสกฺโกนฺโต อิธ ตฺวา
นิคฺคณฺหิสฺสตีติ วิตกฺกมูลเภทปพฺพํ ทสฺเสนฺโต ปุน ตสฺส เจ ภิกฺขเวติอาทิมาห.
ตตฺถ วิตกฺกสงฺขารสณฺานํ มมสิกาตพฺพนฺติ สงฺขโรตีติ สงฺขาโร, ปจฺจโย, การณํ
มูลนฺติ อตฺโถ. สนฺติฏฺติ เอตฺถาติ สณฺานํ, วิตกฺกสงฺขารสฺส สณฺานํ
วิตกฺกสงฺขารสณฺานํ, ตํ มนสิกาตพฺพนฺติ. อิทํ วุตฺตํ โหติ, อยํ วิตกฺโก กึเหตุ
กึปจฺจโย ๒- กึการณา อุปฺปนฺโนติ วิตกฺกานํ มูลญฺจ มูลามูลญฺจ ๓- มนสิกาตพฺพนฺติ.
กึ นุโข อหํ สีฆํ คจฺฉามีติ เกน นุโข การเณน อหํ สีฆํ คจฺฉามิ. ยนฺนูนาหํ
สนิกํ คจฺเฉยฺยนฺติ กึ เม อิมินา สีฆคมเนน, สนิกํ ๔- คจฺฉิสฺสามีติ จินฺเตติ. ๕-
โส สนิกํ คจฺเฉยฺยาติ โส เอวํ จินฺเตตฺวา สนิกํ คจฺเฉยฺย. เอส นโย สพฺพตฺถ.
     ตตฺถ ตสฺส ปุริสสฺส สีฆคมนกาโล วิย อิมสฺส ภิกฺขุโน วิตกฺกสมารุฬฺหกาโล,
ตตฺถ สนิกคมนกาโล วิย อิมสฺส วิตกฺกจารปริจฺเฉทกาโล, ๖- ตสฺส
วิตกฺกกาโล ๗- วิย อิมสฺส วิตกฺกจาเร ปจฺฉินฺเน มูลกมฺมฏฺานํ วิตกฺกาหรณกาโล, ๘-
ตสฺส นิสินฺนกาโล วิย อิมสฺส วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อรหตฺตปฺปตฺตกาโล,
ตสฺส นิปนฺนกาโล วิย อิมสฺส นิพฺพานารมฺมณาย ผลสมาปตฺติยา ทิวสํ
วีติวตฺตนกาโล. ตตฺถ อิเม วิตกฺกา กึเหตุกา กึปจฺจยาติ วิตกฺกานํ มูลมูลํ
คจฺฉนฺตสฺส วิตกฺกจาโร สิถิโล โหติ. ตสฺมึ สิถิลีภูเต มตฺถกํ คจฺฉนฺเต วิตกฺกา
สพฺพโส นิรุชฺฌนฺติ. อยมตฺโถ ทุทฺทุภชาตเกน ๙- ทีเปตพฺโพ:-
     สสกสฺส กิร เวลุวรุกฺขมูเล ๑๐- นิทฺทายนฺตสฺส เวลุวปกฺกํ วณฺฏโต
ฉิชฺชิตฺวา กณฺณมูเล ปติตํ. ๑๑- โส ตสฺส สทฺเทน "ปวี ภิชฺชตี"ติ สญฺาย
อุฏฺหิตฺวา เวเคน ปลายิ. ตํ ทิสฺวา ปุรโต อญฺเปิ จตุปฺปาทา ปลายึสุ.
ตทา โพธิสตฺโต สีโห โหติ, โส จินฺเตสิ "อยํ ปวี นาม กปฺปวินาเส
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ติสฺสตฺเถรเจติยนฺติ ปญฺายติ    ฉ.ม. กึปจฺจยา     ฉ.ม. มูลมูลญฺจ
@ ฉ.ม. สณิกํ, เอวมุปริปิ      ฉ.ม. จินฺเตสิ      ฉ.ม. วิตกฺกจารปจฺเฉทกาโล
@ ฉ.ม. ิตกาโล            ฉ.ม. จิตฺโตตรณกาโล   สี. ททฺทภชาตเกน
@๑๐ ฉ.ม. เพลุว....เอวมุปริปิ  ๑๑ สี. ปติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๒๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=420&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=10675&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=10675&pagebreak=1#p420


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๒๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]