ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓)

หน้าที่ ๒๐๐.

อิโต ปญฺจหิ ธมฺเมหิ อุตฺตริตรํ ปฏิปทํ วา ตติยชฺฌานโต อุตฺตริตรํ เอกนฺตสุขํ
โลกํ วา น ชานามาติ วุตฺตํ โหติ. อปฺปสทฺเท กตฺวาติ เอกปฺปหาเรเนว มหาสทฺทํ
กาตุํ อารทฺเธ นิสฺสทฺเท กตฺวา.
      [๒๗๖] สจฺฉิกิริยาเหตูติ เอตฺถ เทฺว สจฺฉิกิริยา ปฏิลาภสจฺฉิกิริยา จ
ปจฺจกฺขสจฺฉิกิริยา จ. ตตฺถ ตติยชฺฌานํ นิพฺพตฺเตตฺวา อปริหีนชฺฌาโน กาลํ
กตฺวา สุภกิณฺหโลเก เตสํ เทวานํ สมานายุวณฺโณ หุตฺวา นิพฺพตฺตติ, อยํ
ปฏิลาภสจฺฉิกิริยา นาม. จตุตฺถชฺฌานํ นิพฺพตฺเตตฺวา อิทฺธิวิกุพฺพเนน
สุภกิณฺหโลกํ คนฺตฺวา เตหิ เทเวหิ สทฺธึ สนฺติฏฺฐติ สลฺลปติ สากจฺฉํ อาปชฺชติ,
อยํ ปจฺจกฺขสจฺฉิกิริยา นาม. ตาสํ ทฺวินฺนํปิ ตติยชฺฌานํ อาการวตี ปฏิปทา นาม.
ตญฺหิ อนุปฺปาเทตฺวา เนว สกฺกา สุภกิณฺหโลเก นิพฺพตฺติตุํ, น จตุตฺถชฺฌานํ
อุปฺปาเทตุํ. อิติ ทุวิธมฺเปตํ สจฺฉิกิริยํ สนฺธาย "เอตสฺส นูน ภนฺเต เอกนฺตสุขสฺส
โลกสฺส สจฺฉิกิริยา เหตู"ติ อาห.
      [๒๗๗] อุทกมณิโกติ ๑- อุทกวารโก. อนฺตรายมกาสีติ ยถา ปพฺพชฺชํ
น ลภติ, เอวํ อุปทฺทุตํ อกาสิ ยถาตํ อุปนิสฺสยวิปนฺนํ. อยํ กิร กสฺสปพุทฺธกาเล
ปพฺพชิตฺวา สมณธมฺมํ อกาสิ. อถสฺส เอโก สหายโก ภิกฺขุ สาสเน อนภิรโต
"อาวุโส วิพฺภมิสฺสามี"ติ อาโรเจสิ. โส ตสฺส ปตฺตจีวเร โลภํ อุปฺปาเทตฺวา
คิหิภาวาย วณฺณํ อภาสิ. อิตโร ตสฺส ปตฺตจีวรํ ทตฺวา วิพฺภมิ. เตนสฺส
กมฺมุนา อิทานิ ภควโต สมฺมุขา ปพฺพชฺชาย อนฺตราโย ชาโต. ภควตา ปนสฺส
ปุริมสุตฺตํ อติเรกภาณวารมตฺตํ, อิทํ ภาณวารมตฺตนฺติ เอตฺตกาย ตนฺติยา ธมฺโม
กถิโต, เอกเทสนายปิ มคฺคผลปฺปฏิเวโธ น ชาโต, อนาคเต ปนสฺส ปจฺจโย
ภวิสฺสตีติ ภควา ธมฺมํ เทเสติ. อนาคเต ปจฺจยภาวมสฺส ๒- ทิสฺวาว ๓- ภควา
ธรมาโน เอกํ ภิกฺขุํปิ เมตฺตาวิหาริมฺหิ เอตทคฺเค น ฐเปสิ. ปสฺสติ หิ ภควา
"อนาคเต อยํ มม สาสเน ปพฺพชิตฺวา เมตฺตาวิหารีนํ อคฺโค ภวิสฺสตี"ติ.
      โส ภควติ ปรินิพฺพุเต ธมฺมาโสกราชกาเล ปาตลิปุตฺเต นิพฺพตฺติตฺวา
ปพฺพชิตฺวา อรหตฺตํ ปตฺโต อสฺสคุตฺตตฺเถโร นาม หุตฺวา เมตฺตาวิหารีนํ อคฺโค
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อุทญฺจนิโกติ           ฉ.ม. ปจฺจยภาวํ จสฺส           ฉ.ม. ทิสฺวา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๐๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=200&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=5041&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=5041&modeTY=2&pagebreak=1#p200


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]