มจร. ๘. ภัตตาทกสูตร : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [๓. ตติยปัณณาสก์]

๔. ราชวรรค ๘. ภัตตาทกสูตร

๘. ภัตตาทกสูตร ว่าด้วยองค์ประกอบของช้างต้นกินจุ [๑๓๘] ภิกษุทั้งหลาย ช้างของพระราชาประกอบด้วยองค์ ๕ ประการ เป็นช้างกินจุ ขวางที่ ขี้เรี่ยราด พอถือเป็นเครื่องหมายได้ว่าช้าง นับว่าเป็นช้างต้น องค์ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ ช้างของพระราชาในโลกนี้ ๑. เป็นสัตว์ไม่อดทนต่อรูป ๒. เป็นสัตว์ไม่อดทนต่อเสียง ๓. เป็นสัตว์ไม่อดทนต่อกลิ่น ๔. เป็นสัตว์ไม่อดทนต่อรส ๕. เป็นสัตว์ไม่อดทนต่อโผฏฐัพพะ ภิกษุทั้งหลาย ช้างของพระราชาประกอบด้วยองค์ ๕ ประการนี้แล เป็นช้าง กินจุ ขวางที่ ขี้เรี่ยราด พอถือเป็นเครื่องหมายได้ว่าช้าง นับว่าเป็นช้างต้น ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน เป็นผู้ ฉันจุ ขวางที่ ย่ำยีเตียงตั่ง^๑- พอถือเป็นเครื่องหมายได้ว่าภิกษุ นับว่าเป็นภิกษุ ธรรม ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ๑. เป็นผู้ไม่อดทนต่อรูป ๒. เป็นผู้ไม่อดทนต่อเสียง ๓. เป็นผู้ไม่อดทนต่อกลิ่น ๔. เป็นผู้ไม่อดทนต่อรส ๕. เป็นผู้ไม่อดทนต่อโผฏฐัพพะ ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล เป็นผู้ฉันจุ ขวางที่ ย่ำยีเตียงตั่ง พอถือเป็นเครื่องหมายได้ว่าภิกษุ นับว่าเป็นภิกษุ ภัตตาทกสูตรที่ ๘ จบ @เชิงอรรถ : @^๑ ย่ำยีเตียงตั่ง ในที่นี้หมายถึงนั่งมาก นอนมาก (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๓๘/๕๓) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๒ หน้า : ๒๒๓}