มจร. ๘. อารามทูสกชาดก : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗

๘. อารามทูสกชาดก (๒๖๘) ว่าด้วยลิงทำลายสวน (พระโพธิสัตว์เห็นกิริยาของลิง จึงกล่าวว่า) [๕๒] ลิงตัวที่ได้รับสมมติว่าประเสริฐที่สุด กว่าลิงทั้งปวงที่มีชาติเสมอกัน ยังมีปัญญาเพียงแค่นี้ ส่วนลิงนอกจากนี้จะมีปัญญาเช่นไร {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๑๓๑}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๓. ติกนิบาต]

๒. ปทุมวรรค ๙. สุชาตาชาดก (๒๖๙)

(พวกลิงได้ฟังคำของพระโพธิสัตว์แล้ว จึงกล่าวว่า) [๕๓] ท่านผู้ประเสริฐ ท่านยังไม่รู้จึงได้ติเตียนอย่างนี้ พวกเราไม่เห็นรากแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า ต้นไม้หยั่งรากลงลึกแค่ไหน (พระโพธิสัตว์กล่าวว่า) [๕๔] เราไม่ติเตียนพวกเจ้าที่เป็นลิงป่าหรอก แต่ผู้ที่ควรถูกตำหนิคือพระเจ้าวิสสเสนะ ที่พวกเจ้าปลูกต้นไม้ให้ อารามทูสกชาดกที่ ๘ จบ