มจร. ๑. สุราปานชาดก : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๑. เอกกนิบาต]

๙. อปายิมหวรรค ๓. กาฬกัณณิชาดก (๘๓)

๙. อปายิมหวรรค หมวดว่าด้วยการดื่มสุรา ๑. สุราปานชาดก (๘๑) ว่าด้วยโทษของการดื่มสุรา (เหล่าดาบสถูกพระโพธิสัตว์ซึ่งเป็นอาจารย์ถาม จึงบอกเรื่องที่พวกตนดื่มสุรา เมาแล้วพากันฟ้อนรำขับร้องว่า) [๘๑] พวกกระผมได้พากันดื่ม พากันฟ้อนรำ พากันขับร้องแล้ว ก็พากันร้องไห้ เพราะดื่มสุราที่ทำให้สัญญาวิปริต^๑- แต่ยังดีที่ไม่ได้กลายเป็นลิงให้เห็น สุราปานชาดกที่ ๑ จบ ๒. มิตตวินทชาดก (๘๒) ว่าด้วยนายมิตตวินทะถูกจักรหินบดขยี้ (เทพบุตรโพธิสัตว์เห็นนายมิตตวินทะตกนรกจึงกล่าวว่า) [๘๒] ท่านล่วงเลยปราสาทแก้วผลึก ปราสาทเงิน และปราสาทแก้วมณีไปแล้ว มาถูกจักรหินบดขยี้อยู่ ท่านจักไม่พ้นจากจักรหินตราบเท่าที่ยังมีชีวิตอยู่ มิตตวินทชาดกที่ ๒ จบ ๓. กาฬกัณณิชาดก (๘๓) ว่าด้วยมิตรชื่อกาฬกัณณี (เศรษฐีโพธิสัตว์พูดทัดทานพวกคนที่ให้ไล่มิตรออกจากเรือนว่า) @เชิงอรรถ : @^๑ สัญญาวิปริต หมายถึงความจำแปรปรวนจนลืมนึกถึงกิริยาอาการของตน (ขุ.ชา.อ. ๒/๘๑/๑๘๙) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๓๔}