มจร. ๔. ปทปูชกเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๔. ปทปูชกเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระปทปูชกเถระ (พระปทปูชกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๑๙] ข้าพเจ้าได้ถวายดอกมะลิแด่พระผู้มีพระภาคพระนามว่าสิทธัตถะ และข้าพเจ้ามีจิตร่าเริง จึงโปรยดอกมะลิ ๗ ดอก ลงที่พระยุคลบาท ด้วยความยินดี [๒๐] ด้วยผลกรรมนั้น ในวันนี้ ข้าพเจ้าจึงใหญ่เหนือนรชนและเทวดา ทรงร่างกายอันมีในภพสุดท้ายอยู่ ในศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า [๒๑] ในกัปที่ ๙๔ นับจากกัปนี้ไป ข้าพเจ้าได้ใช้ดอกไม้บูชาไว้ จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชาด้วยดอกไม้ [๒๒] ในกัปที่ ๕ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๑๓ ชาติ มีพระนามว่าสมันตคันธะ ครองแผ่นดิน มีทวีปทั้ง ๔ เป็นขอบเขต เป็นใหญ่ในหมู่ชน {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๕๒}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๑๑. ภิกขทายิวรรค]

๕. มุฏฐิปุปผิยเถราปทาน

[๒๓] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระปทปูชกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ ปทปูชกเถราปทานที่ ๔ จบ