มจร. ๕. สุวัณณปุปผิยเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๕. สุวัณณปุปผิยเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระสุวรรณปุปผิยเถระ (พระสุวรรณปุปผิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๔๐] พระผู้มีพระภาคพระนามว่าวิปัสสี ผู้เจริญที่สุดในโลก ทรงองอาจกว่านรชน ประทับนั่งแสดงอมตบทแก่หมู่ชน [๔๑] ข้าพเจ้าฟังธรรมของพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น ผู้เป็นจอมแห่งเทวดาและมนุษย์ ผู้คงที่ ได้ใช้ดอกไม้ทองคำ ๔ ดอก บูชาพระพุทธเจ้า [๔๒] ดอกไม้ทองคำนั้นกลายเป็นหลังคาทองคำ มุงบังตลอดชุมชน ในครั้งนั้น รัศมีของพระพุทธเจ้าและรัศมีของทองคำ รวมกันเป็นแสงสว่างอย่างเจิดจ้า [๔๓] ข้าพเจ้ามีจิตเบิกบาน มีใจยินดี เกิดโสมนัส ประนมมือให้ชนเหล่านั้นเกิดปีติ นำความสุขในปัจจุบันมาให้ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๖๗}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๑๒. มหาปริวารวรรค]

๖. จิตกปูชกเถราปทาน

[๔๔] ข้าพเจ้าทูลวิงวอนและถวายอภิวาทพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้มีวัตรดีงาม ทำความปราโมทย์ให้เกิดขึ้นแล้ว กลับเข้าสู่ที่อยู่ของตน [๔๕] ข้าพเจ้ากลับเข้าสู่ที่อยู่แล้ว ยังระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐที่สุดอยู่ ด้วยจิตที่เลื่อมใสนั้น ข้าพเจ้าจึงได้ไปเกิดยังสวรรค์ชั้นดุสิต [๔๖] ในกัปที่ ๙๑ นับจากกัปนี้ไป ข้าพเจ้าได้ใช้ดอกไม้บูชาไว้ จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชาพระพุทธเจ้า [๔๗] ในกัปที่ ๔๓ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๑๖ ชาติ มีพระนามว่าเนมิสัมมตะ มีพลานุภาพมาก [๔๘] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระสุวรรณปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ สุวัณณปุปผิยเถราปทานที่ ๕ จบ