พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑

๔. ยัญญสามิกเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระยัญญสามิกเถระ
             (พระยัญญสามิกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
             [๑๗]            ข้าพเจ้ามีอายุ ๗ ขวบ เป็นผู้จบมนตร์
                      ได้ดำรงวงศ์ตระกูล ได้ตระเตรียมพิธีบูชายัญ
             [๑๘]            ครั้งนั้น ข้าพเจ้าจะฆ่าสัตว์เลี้ยง ๘๔,๐๐๐ ตัว
                      จึงให้คนจับผูกไว้ที่หลักไม้แก่น ตระเตรียมเพื่อจะบูชายัญ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๔๘๕}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๓๓. อุมาปุปผิยวรรค]
                                                                 ๔. ยัญญสามิกเถราปทาน
             [๑๙]            พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ
                      ผู้มีพระรัศมีเรืองรองดุจถ่านไม้ตะเคียน กระทบที่ปากเบ้า
                      เหมือนดวงอาทิตย์อุทัย (และ) เหมือนดวงจันทร์ในวันเพ็ญ
             [๒๐]            พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ
                      ผู้ให้สำเร็จประโยชน์ทุกอย่าง
                      ผู้มีประโยชน์เกื้อกูลอันไตรโลกบูชา
                      เสด็จเข้ามาหาแล้ว ได้ตรัสพระดำรัสนี้ว่า
             [๒๑]            กุมาร เราพอใจการไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งปวง
                      การงดเว้นจากการลักขโมย
                      จากการประพฤตินอกใจ
                      และจากการดื่มน้ำเมา
             [๒๒]            คือความยินดีในการประพฤติสม่ำเสมอ
                      ความเป็นพหูสูต และความเป็นผู้กตัญญู
                      ธรรมเหล่านี้บัณฑิตก็สรรเสริญทั้งในปัจจุบันและอนาคต
             [๒๓]            ท่านเจริญธรรมเหล่านี้
                      ยินดีในความเกื้อกูลแก่สัตว์ทั้งปวง
                      ทำจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าแล้ว
                      จงเจริญมรรคที่สูงสุดเถิด
             [๒๔]            พระสัพพัญญูผู้เจริญที่สุดในโลก
                      ทรงองอาจกว่านรชน ครั้นตรัสดังนี้
                      ทรงพร่ำสอนข้าพเจ้าอย่างนี้แล้ว เสด็จเหาะขึ้นสู่อากาศ
             [๒๕]            ข้าพเจ้าชำระจิตให้บริสุทธิ์ก่อนแล้ว
                      ทำจิตให้เลื่อมใสในภายหลัง
                      ด้วยจิตที่เลื่อมใสนั้น
                      ข้าพเจ้าจึงได้ไปเกิดยังสวรรค์ชั้นดุสิต
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๔๘๖}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๓๓. อุมาปุปผิยวรรค]
                                                                 ๕. นิมิตตสัญญกเถราปทาน
             [๒๖]            ในกัปที่ ๙๔ นับจากกัปนี้ไป
                      ข้าพเจ้าทำจิตให้เลื่อมใสไว้ในครั้งนั้น
                      จึงไม่รู้จักทุคติเลย
                      นี้เป็นผลแห่งความทรงจำในพระพุทธเจ้า
             [๒๗]            คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘
                      และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
                      คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
             ได้ทราบว่า ท่านพระยัญญสามิกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
ยัญญสามิกเถราปทานที่ ๔ จบ

                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๘๕-๔๘๗.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=326
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
                  อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=32&A=6664&Z=6687
                  ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=326
             พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=32&item=326&items=1
             The Pali Tipitaka in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=32&item=326&items=1
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu32
             อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :-
https://suttacentral.net/tha-ap326/en/walters