มจร. ๖. สุจินติตเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๖. สุจินติตเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระสุจินติตเถระ (พระสุจินติตเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๓๖] ข้าพเจ้าเป็นนายพรานผู้ท่องเที่ยวอยู่ที่ซอกภูเขา ดุจพญาไกรสรมีชาติสูง ฆ่าหมู่เนื้อเลี้ยงชีวิตอยู่ในระหว่างภูเขา {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๐๗}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๗. สกจิตตนิยวรรค]

๖. สุจินติตเถราปทาน

[๓๗] ส่วนพระผู้มีพระภาคพระนามว่าอัตถทัสสี ทรงเป็นสัพพัญญู ประเสริฐกว่าเจ้าลัทธิทั้งหลาย พระองค์ประสงค์จะช่วยเหลือข้าพเจ้า จึงเสด็จมายังภูเขาที่อุดม [๓๘] ข้าพเจ้าฆ่าเนื้อฟานแล้วนำมากิน สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จภิกขาจารใกล้เข้ามา [๓๙] ข้าพเจ้าได้เลือกหยิบเนื้ออย่างดีถวายพระศาสดาพระองค์นั้น ในครั้งนั้น พระมหาวีรเจ้าทรงอนุโมทนาช่วยทำให้ข้าพเจ้าสงบเย็น [๔๐] ด้วยจิตที่เลื่อมใสนั้น ข้าพเจ้าเข้าไปในซอกเขา ยังปีติให้เกิดขึ้นแล้ว ได้สิ้นชีวิต ณ ที่นั้น [๔๑] ด้วยการถวายเนื้อนั้นและด้วยการตั้งจิตไว้มั่น ข้าพเจ้าได้รื่นรมย์อยู่ในเทวโลก ๑๑๕ กัป [๔๒] ในกัปทั้งหลายที่เหลือ ข้าพเจ้าทำกุศลไว้ ด้วยการถวายเนื้อนั่นเอง และด้วยการระลึกถึงพระพุทธเจ้า [๔๓] ในกัปที่ ๓๘ (นับจากกัปนี้ไป) ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๘ ชาติ มีพระนามว่าทีฆายุ ในกัปที่ ๑๖๐ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๒ ชาติ มีพระนามว่าสรณะ [๔๔] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระสุจินติตเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ สุจินติตเถราปทานที่ ๖ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๐๘}