ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๑๔๖]   ๒-  กตมญฺจ  ภิกฺขเว  ทุกฺขํ  อริยสจฺจํ  ฯ  ชาติปิ ทุกฺขา
ชราปิ    ทุกฺขา    มรณมฺปิ    ทุกฺขํ   โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสาปิ
ทุกฺขา    อปฺปิเยหิ   สมฺปโยโค   ทุกฺโข   ปิเยหิ   วิปฺปโยโค   ทุกฺโข
ยมฺปิจฺฉํ    น    ลภติ   ตมฺปิ   ทุกฺขํ   สงฺขิตฺเตน   ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา
ทุกฺขา ฯ
     {๑๔๖.๑}   กตมา  จ  ภิกฺขเว  ชาติ  ฯ  ยา  เตสํ เตสํ สตฺตานํ
ตมฺหิ   ตมฺหิ  สตฺตนิกาเย  ชาติ  สญฺชาติ  โอกฺกนฺติ  นิพฺพตฺติ  อภินิพฺพตฺติ
ขนฺธานํ ปาตุภาโว อายตนานํ ปฏิลาโภ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ชาติ ฯ
     {๑๔๖.๒}   กตมา  จ  ภิกฺขเว ชรา ฯ ยา เตสํ เตสํ สตฺตานํ ตมฺหิ
ตมฺหิ  สตฺตนิกาเย  ชรา  ชีรณตา  ขณฺฑิจฺจํ  ปาลิจฺจํ  วลิตฺตจตา  อายุโน
สํหานิ อินฺทฺริยานํ ปริปาโก อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ชรา ฯ
     {๑๔๖.๓}   กตมญฺจ  ภิกฺขเว  มรณํ  ฯ  ยา  เตสํ  เตสํ  สตฺตานํ
ตมฺหา   ตมฺหา   สตฺตนิกายา   จุติ   จวนตา  เภโท  อนฺตรธานํ  มจฺจุ
มรณํ   กาลกิริยา   ขนฺธานํ  เภโท  กเฬวรสฺส  นิกฺเขโป  ชีวิตินฺทฺริยสฺส
อุปจฺเฉโท อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว มรณํ ฯ
     {๑๔๖.๔}   กตโม   จ   ภิกฺขเว  โสโก  ฯ  โย  โข  ภิกฺขเว
อญฺตรญฺตเรน   พฺยสเนน   สมนฺนาคตสฺส
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. เอตฺตกมิทํ ฯ  โป. ม. วิตฺถารปาโ
อญฺตรญฺตเรน    ทุกฺขธมฺเมน   ผุฏฺสฺส   โสโก   โสจนา   โสจิตตฺตํ
อนฺโตโสโก อนฺโตปริโสโก อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว โสโก ฯ
     {๑๔๖.๕}   กตโม  จ  ภิกฺขเว  ปริเทโว  ฯ  โย  โข  ภิกฺขเว
อญฺตรญฺตเรน      พฺยสเนน      สมนฺนาคตสฺส      อญฺตรญฺตเรน
ทุกฺขธมฺเมน    ผุฏฺสฺส   อาเทโว   ปริเทโว   อาเทวนา   ปริเทวนา
อาเทวิตตฺตํ ปริเทวิตตฺตํ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ปริเทโว ฯ
     {๑๔๖.๖}   กตมญฺจ  ภิกฺขเว  ทุกฺขํ  ฯ  ยํ โข ภิกฺขเว กายิกํ ทุกฺขํ
กายิกํ  อสาตํ  กายสมฺผสฺสชํ  ทุกฺขํ  อสาตํ  เวทยิตํ  อิทํ  วุจฺจติ ภิกฺขเว
ทุกฺขํ ฯ
     {๑๔๖.๗}   กตมญฺจ  ภิกฺขเว  โทมนสฺสํ  ฯ  ยํ โข ภิกฺขเว เจตสิกํ
ทุกฺขํ   เจตสิกํ  อสาตํ  เจโตสมฺผสฺสชํ  ๑-  ทุกฺขํ  อสาตํ  เวทยิตํ  อิทํ
วุจฺจติ ภิกฺขเว โทมนสฺสํ ฯ
     {๑๔๖.๘}   กตโม  จ  ภิกฺขเว  อุปายาโส  ฯ  โย  โข  ภิกฺขเว
อญฺตรญฺตเรน      พฺยสเนน      สมนฺนาคตสฺส      อญฺตรญฺตเรน
ทุกฺขธมฺเมน      ผุฏฺสฺส     อายาโส     อุปายาโส     อายาสิตตฺตํ
อุปายาสิตตฺตํ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว อุปายาโส ฯ
     {๑๔๖.๙}   กตโม  จ  ภิกฺขเว  อปฺปิเยหิ  สมฺปโยโค  ทุกฺโข  ฯ
อิธ  ภิกฺขเว  ยสฺส  เต  โหนฺติ  อนิฏฺา  อกนฺตา  อมนาปา รูปา สทฺทา
คนฺธา  รสา  โผฏฺพฺพา  [๒]-  เย  วา  ปนสฺส เต โหนฺติ อนตฺถกามา
อหิตกามา   อผาสุกามา  อโยคกฺเขมกามา  ยา  เตหิ  สงฺคติ  สมาคโม
สโมธานํ   มิสฺสีภาโว   อยํ   วุจฺจติ   ภิกฺขเว   อปฺปิเยหิ   สมฺปโยโค
ทุกฺโข ฯ
     {๑๔๖.๑๐}   กตโม  จ  ภิกฺขเว  ปิเยหิ  วิปฺปโยโค  ทุกฺโข ฯ อิธ
ภิกฺขเว   ยสฺส   เต   โหนฺติ   อิฏฺา   กนฺตา  มนาปา  รูปา  สทฺทา
@เชิงอรรถ:  ม. มโน ...  ม. ธมฺมา ฯ
คนฺธา  รสา  โผฏฺพฺพา  [๑]-  เย  วา  ปนสฺส  เต โหนฺติ อตฺถกามา
หิตกามา   ผาสุกามา   โยคกฺเขมกามา  มาตา  วา  ปิตา  วา  ภาตา
วา   ภคินี   วา   มิตฺตา  วา  อมจฺจา  วา  าติสาโลหิตา  วา  ยา
เตหิ    อสงฺคติ   อสมาคโม   อสโมธานํ   อมิสฺสีภาโว   อยํ   วุจฺจติ
ภิกฺขเว ปิเยหิ วิปฺปโยโค ทุกฺโข ฯ
     {๑๔๖.๑๑}   กตมญฺจ  ภิกฺขเว  ยมฺปิจฺฉํ  น  ลภติ  ตมฺปิ  ทุกฺขํ  ฯ
ชาติธมฺมานํ   ภิกฺขเว  สตฺตานํ  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺชติ  อโห  วต  มยํ
น  ชาติธมฺมา  อสฺสาม  น  จ  วต โน ชาติ อาคจฺเฉยฺยาติ น โข ปเนตํ
อิจฺฉาย  ปตฺตพฺพํ  อิทมฺปิ  ยมฺปิจฺฉํ  น  ลภติ  ตมฺปิ  ทุกฺขํ  ฯ ชราธมฺมานํ
ภิกฺขเว สตฺตานํ ... ฯ พฺยาธิธมฺมานํ ภิกฺขเว สตฺตานํ ... ฯ  มรณธมฺมานํ
ภิกฺขเว  สตฺตานํ  ...  ฯ  โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสธมฺมานํ ภิกฺขเว
สตฺตานํ   เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺชติ  อโห  วต  มยํ  น  โสกปริเทวทุกฺข-
โทมนสฺสุปายาสธมฺมา   อสฺสาม   น   จ   วต  โน  โสกปริเทวทุกฺข-
โทมนสฺสุปายาสา   อาคจฺเฉยฺยุนฺติ   น   โข  ปเนตํ  อิจฺฉาย  ปตฺตพฺพํ
อิทมฺปิ ยมฺปิจฺฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺขํ ฯ
     {๑๔๖.๑๒}   กตเม   จ  ภิกฺขเว  สงฺขิตฺเตน  ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา
ทุกฺขา       เสยฺยถีทํ      รูปูปาทานกฺขนฺโธ      เวทนูปาทานกฺขนฺโธ
สญฺูปาทานกฺขนฺโธ      สงฺขารูปาทานกฺขนฺโธ      วิญฺาณูปาทานกฺขนฺโธ
อิเม   วุจฺจนฺติ  ภิกฺขเว  สงฺขิตฺเตน  ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา  ทุกฺขา  ฯ  อิทํ
วุจฺจติ ภิกฺขเว ทุกฺขํ อริยสจฺจํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๑๗-๑๑๙. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=12&item=146&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=12&item=146&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=12&item=146&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=12&item=146&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=146              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=7&A=6135              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=7&A=6135              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :