ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
                             ปญฺจมํ สานุสุตฺตํ
     [๘๑๔]   เอกํ   สมยํ   ภควา   สาวตฺถิยํ   วิหรติ   เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข  ปน  สมเยน  อญฺตริสฺสา
อุปาสิกาย สานุ นาม ปุตฺโต ยกฺเขน คหิโต โหติ ฯ
     [๘๑๕]   อถ   โข  สา  อุปาสิกา  ปริเทวมานา  ตายํ  เวลายํ
อิมา คาถาโย อภาสิ
@เชิงอรรถ:  ม. อยํ คาถา น ทิสฺสติ ฯ  ม. ยุ. สพฺพมโหรตฺตํ ฯ  เมตฺตํ โสติปิ
@ปาเน ภวิตพฺพํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๗.

จาตุทฺทสึ ปญฺจทสึ ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺมี ปาริหาริกปกฺขญฺจ อฏฺงฺคสุสมาคตํ อุโปสถํ อุปวสนฺติ พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ เย น เตหิ ยกฺขา กีฬนฺติ อิติ เม อรหตํ สุตํ สาทานิ อชฺช ปสฺสามิ ยกฺขา กีฬนฺติ สานุนาติ ฯ [๘๑๖] จาตุทฺทสึ ปญฺจทสึ ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺมี ปาริหาริกปกฺขญฺจ อฏฺงฺคสุสมาคตํ อุโปสถํ อุปวสนฺติ พฺรหฺมจริยํ จรนฺติ เย น เตหิ ยกฺขา กีฬนฺติ สาหุ ๑- เต อรหตํ สุตํ สานุํ ปพุทฺธํ วชฺชาสิ ยกฺขานํ วจนํ อิทํ มากาสิ ปาปกํ กมฺมํ อาวิ วา ยทิ วา รโห สเจว ๒- ปาปกํ กมฺมํ กริสฺสสิ กโรสิ วา น เต ทุกฺขา ปมุตฺยตฺถิ อุปฺปจฺจาปิ ปลายโตติ ฯ [๘๑๗] มตํ วา อมฺม โรทนฺติ โย วา ชีวํ น ทิสฺสติ ชีวนฺตํ อมฺม ปสฺสนฺตี กสฺมา มํ อมฺม โรทสีติ ฯ [๘๑๘] มตํ วา ปุตฺต โรทนฺติ โย วา ชีวํ น ทิสฺสติ โย จ กาเม จชิตฺวาน ๓- ปุนราคจฺฉเต ๔- อิธ ตํ วาปิ ปุตฺต โรทนฺติ ปุน ชีวํ มโต หิ โส กุกฺกุลา อุพฺภโต ตาต กุกฺกุลํ ปติตุมิจฺฉสิ นรกา อุภโต ตาต นรกํ ปติตุมิจฺฉสิ @เชิงอรรถ: ยุ. อิติ เม ฯ ม. ยุ. สเจ จ ฯ ยุ. วชิตฺวาน ฯ โป. ปุนราวตฺตเต ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๘.

อภิธาวถ ภทฺทนฺเต กสฺส อุชฺฌาปยามเส อาทิตฺตา นิพฺภตํ ภณฺฑํ ปุน ฑยฺหิตุมิจฺฉสีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๖-๓๐๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=15&item=814&items=5&pagebreak=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=15&item=814&items=5&pagebreak=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=814&items=5&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=814&items=5&pagebreak=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=814              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=7472              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=7472              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :