ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค
     [๗๔๗]   สาวตฺถีนิทานํ   ฯ   อถ  โข  อายสฺมา  พาหิโย  เยน
ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ
นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  อายสฺมา  พาหิโย  ภควนฺตํ เอตทโวจ
สาธุ   เม   ภนฺเต   ภควา  สงฺขิตฺเตน  ธมฺมํ  เทเสตุ  ยมหํ  ภควโต
ธมฺมํ    สุตฺวา    เอโก   วูปกฏฺโฐ   อปฺปมตฺโต   อาตาปี   ปหิตตฺโต
วิหเรยฺยนฺติ   ฯ  ตสฺมา  ติห  ตฺวํ  พาหิย  อาทิเมว  วิโสเธหิ  กุสเลสุ
ธมฺเมสุ   ฯ   โก   จาทิ  กุสลานํ  ธมฺมานํ  ฯ  สีลญฺจ  สุวิสุทฺธํ  ทิฏฺฐิ
จ อุชุกา ฯ
     [๗๔๘]   ยโต  [๑]- โข เต พาหิย สีลญฺจ สุวิสุทฺธํ ภวิสฺสติ ทิฏฺฐิ จ
อุชุกา   ตโต   ตฺวํ   พาหิย   สีลํ  นิสฺสาย  สีเล  ปติฏฺฐาย  จตฺตาโร
สติปฏฺฐาเน   ภาเวยฺยาสิ   ฯ   กตเม  จตฺตาโร  ฯ  อิธ  ตฺวํ  พาหิย
กาเย   กายานุปสฺสี   วิหราหิ   อาตาปี   สมฺปชาโน   สติมา  วิเนยฺย
โลเก   อภิชฺฌาโทมนสฺสํ   ฯ   เวทนาสุ   จิตฺเต  ธมฺเมสุ  ธมฺมานุปสฺสี
วิหราหิ  อาตาปี  สมฺปชาโน  สติมา  วิเนยฺย  โลเก  อภิชฺฌาโทมนสฺสํ ฯ
ยโต   โข  ตฺวํ  พาหิย  สีลํ  นิสฺสาย  สีเล  ปติฏฺฐาย  อิเม  จตฺตาโร
สติปฏฺฐาเน  เอวํ  ภาเวสฺสสิ  ตโต  ตุยฺหํ  พาหิย  ยา  รตฺติ วา ทิวโส
วา อาคมิสฺสติ วุฑฺฒิ เยว ปาฏิกงฺขา กุสเลสุ ธมฺเมสุ โน ปริหานีติ ฯ
     [๗๔๙]   อถ  โข  อายสฺมา  พาหิโย  ภควโต  ภาสิตํ อภินนฺทิตฺวา
อนุโมทิตฺวา   อุฏฺฐายาสนา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ   กตฺวา
ปกฺกามิ   ฯ  อถ  โข  อายสฺมา  พาหิโย  เอโก  วูปกฏฺโฐ  อปฺปมตฺโต
อาตาปี   ปหิตตฺโต   วิหรนฺโต  น  จิรสฺเสว  ยสฺสตฺถาย  กุลปุตฺตา  *-
สมฺมเทว    อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชนฺติ   ตทนุตฺตรํ   พฺรหฺมจริย-
ปริโยสานํ   ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ   อภิญฺญา   สจฺฉิกตฺวา  อุปสมฺปชฺช
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. จ ฯ
@* มีการแก้ไขคำ กุลปุตตา เป็น กุลปุตฺตา
วิหาสิ    ขีณา    ชาติ    วุสิตํ    พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ      อพฺภญฺญาสิ     ฯ     อญฺญตโร    จ    ปนายสฺมา
พาหิโย อรหตํ อโหสีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๒๑๙-๒๒๑. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=19&item=747&items=3&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=19&item=747&items=3&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=19&item=747&items=3&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=19&item=747&items=3&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=747              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=6553              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=6553              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ http://84000.org/tipitaka/read/?index_19

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :